This page has not been fully proofread.

[४४]
 
महानाटकम् ।
 
वच. पोठे घनास्त्रव्रणकिणकठिने संचवान: पृषत्कान् ।
मातो राजन्य गोष्ठोवनगजमृगयाकौतुको आमदग्न्यः ॥ ४ ॥
सोऽयं सप्त समुद्रमुद्रितमही येनार्जुनादुड़ता,
वित्वा भैरवसङ्ग रोऽतिजरठं कण्ठ कुठाराञ्चलै: ।
रेवानीरनिरोधहेतुगहनं बाहो: सहस्रं जवात्,
खण्डं खण्डमखण्डयत् पितृवधामण वर्षीयसा ॥ ५ ॥
 
आजन्मति। आजनमब्रह्मचारी यावज्जीव ब्रह्मचर्यव्रत
घर, नैष्ठिकब्रह्मचारीत्यर्थः, पृथुलो मांसलौ भुजौ एव शिला-
स्तम्भौ तयोर्विभ्राजमाना विराजमाना या ज्याघातश्रेणिः तस्या,
संज्ञया सूचनया, "नाम सूचनयोः संज्ञा " इति विश्वः, सङ्केते
नेत्यय, तव्याजेनेति भावः, अन्तरिता व्यवहिता, ज्ञापितति
यावत् वसुमती चक्रस्य जैवी जयमूचिका प्रशस्तिः प्रशंसालिपि-
येन तथोक्त धनानि दृढ़ानि अस्त्राणि शत्रुप्रहितानोति भाव,
तेषां व्रणे: चतैः ये किणा. मांसास ग्विवर्त्तविशेषा:, "मांमाग्-
भरणं किय." इति धरणि: । तैः कठिनं तस्मिन् वच.पोठे टपत्
कान् बाबान मंदाधान तोपोकुन गजन्य गोष्ठाः चनिय
समाजा एव वनगजाः तेषां मृगया हननव्यापार इत्यर्थ, तस्यां
कोठी कौतूहलवान जामदग्न्यः प्राप्त उपस्थितः । श्राप
इतिरुपकयोः संसृटि । स्रग्धरा सृत्तम् ॥ ४ ॥
 
8
 
सोऽयमिति । येन जामदग्न्येन सप्तभिः समुद्रः मुद्रिता
परिवेटिता सप्तसमुद्रमुद्रिता मा चामी मही चेति मा मत-
मागरमहिता पृथिवीत्यर्थः, उड़ता पाहता यथेत्यध्याघ्रत्य
प्यास्येयं, बस जामदग्न्य. वर्षीचमा अतिमहन पिटयधामर्षेष
विधजनितक्रोधेन भैरयमगरे पतिभोषणे रणे कुठाराञ्चले: