This page has not been fully proofread.

[४१८]
 
महानाटकम् ।
 
ते भूमी पतिताः पुनर्नवनवानालोक्य मूर्ध्नोऽपरान्
नोखि(च्छि) द्यन्त इमेन इत्यपि चिरं प्रोत्यादृहासं दधुः ।
येऽहं पूर्विकया प्रचारमभजन मां छिन्धि मां छिन्धि मां
हिन्धोत्यु पिराः पुरारिपुरतो लङ्कापतेमौलयः acs
 
हत्वा ते दशमं शिरो दशमुख ! प्रायो नमोमण्डले
तं
दृष्टो देवगणैः समं सुरपतिस्तातय यस्मान्मया ।
तस्त्रावां पुनरन्यजन्मनि रिपुं वाञ्छाम्यहञ्चा(वा) लयन्
रामचुम्बति रावणस्य वदनं सौतावियोगातुरः ॥ ८० ॥