This page has not been fully proofread.

नवमोऽद्धः ।
 
तज्जानक्या किमिव नक्तं रचमां खामिनो मे
 
दिव्यैरस्त्र र्यदयमपरं तापसः कर्त्तुकामः ॥ ५० ॥
राम: । रे रे निशाचरपते त्वरितं गृहाण
वाणासनं विदशदर्पहरं गर ।
निर्वापयामि विरहाग्निमहं प्रियाया
मन्दोदरोतरलनेवजलप्रवाहै: ॥ ८१ ॥
 
[४१३]
 
याग्नेयास्त्रमिति । अयं तापस: दिव्यैराग्नेयादिभिरस्वैः
यदपरं वदन्यत् कर्त्तुकाम, कर्तुमिच्छ, रक्षमां स्वामिनो
राचमेश्वरम्य मे मम जानक्या तत् किमिव न कृतं सर्वमेव
कृतमित्वर्थ, तथाहि हृदयदवथु' हसन्ताप: भाग्नेयास्त तत्
कार्यमिति भावः, उञ्चैरतिमातः धारावाध्य धारा वारुणं
वरुपदैवतं शस्त्र तत्कार्थमिति भाव, जातमित्युभयवान्वयः
मिश्वासदण्डाः दीर्घा निश्वासा इत्यर्थः, पवनशरतां वायन्या
स्वता यान्ति प्राप्नुवन्ति, वायत्र्यास्तकार्यतया परिणमन्ती
त्यर्थ, दिव्यास्त्र कार्याणि हृदयसन्तापादीनि जानकोविरहे
मया अनुभूतानि तापसेन रामेन पुनरपरं किमेभिर्विधास्यते)
इति भावः । मन्दाक्रान्ता वृत्तम् ॥ ८० ॥
 
इति। निशाचरपते ! रावय। त्वरितं शीघ्रं
विदशाना देवानां दर्पहर गर्वापहं, जयसाधनमिति भावः,
वाणामन शरासनं, धनुरित्यर्य, गरज ग्टहाण, अगस्त न हन्या
दिवि शास्त्रादिति भावः) । अहं मन्दोदर्य्याः तरलैः गलितै-
रिति यावत्, नेत्रजलाना प्रवाई' प्रियायाः सोताया: विरहाग्नि
निर्वाश्यामि शीतलयामि त्वां इत्वेति शेषः । वसन्ततिलकं
वृत्तम् ॥ ८१ ॥