This page has not been fully proofread.

[३८२]
 
महानाटकम् ।
 
उत्क्षिप्य शूलमजयं त्रिपुरान्तकस्य
संहारकेतुमिव कोटितडित्प्रभश्च ।
घोरं ज्वलन्तमुरसि चिपति स्मरतः
तारापतेस्तदिपुणा रघुणा निरस्तम् ॥ २८ ॥
क्रोधाग्नेर्जाठराग्ने: कपिशिविरगतो मुहरञ्चाददानो
वक्त निचिम्य काश्चिकवलयति भटानुत्कटं कुम्भकर्णः ।
कांश्चित्पद्धयां पिनष्टि श्वसनसहचरा वानराः कर्णरन्धात्
निर्गच्छन्त्येक एतान् पुनरपि च शनैथव्यवत्ति घोरम् ॥ २८ ॥
 
रक्तानि उहिरन्ति उद्यमन्ति । केचित् प्रवीराः प्रकृष्टा वोरा
स्फोतेन फूत्कारेण भिन्नाः मन्ताडिता इत्यर्थ कथमपि प्राणान्
जहति त्यजन्ति । स्रग्धरा वृत्तम् ॥ २७ ॥
 
+
 
उत्चियेति । रचः कुम्भकर्ण, त्रिपुरान्तकस्य रुद्रस्य संहार
केतुमिन मंहारध्वजमिव कोटितडितामिव प्रभा यम्य
विद्युत्कोटिसमप्रममित्यर्थ अजयं दुर्वा र घोर दारुण व्वलन्तं
दोप्यमान शूलं तारापते सुग्रोवस्य उरमि वचसि चिपति न
चिक्षेप । रघणा समेत हपुवा गरेप तत् शूलं निरस्त
निकत्तञ्च कोटिवडिप्रभाभिरिति पाठे कोटित डिप्रभाभि
विद्युत्कोटिदीप्तिभि घोरं दुष्यमित्यर्थः
दुष्यमित्यर्थः । यमन्ततिम
 
1
 

 
इतन् ॥ २८ ॥
 
क्रोधाग्नेरिति । कुम्भकर्ण: मुद्हरम् श्राददान: गृहन्
कपोना वानरामा शिविग्गतः मेनानिवेशप्रविष्टः मन्
क्रोधान: जाठराग्ने: क्रोधानला जठरानलाच हेतोः कायित्
भटान् कपियोरान्वको वढने नितिष्य उत्कटं यथा मधा
कवलयति ग्रसति । कांचित यानराज पदय पिनटि नि