This page has not been fully proofread.

[२२]
 
महानाटकम् ।
 
पिनाकारोपणं शल्क हा मोते ! कि भविष्यति ॥ ३२ ॥
 
इत्युक्का गर्न दूते ।
 
सभायां नृपयुक्तायां जनकस्य पुरोहितः ।
शतानन्दो वचः प्राह शृखतो सर्वभूभुजाम् ॥ ३३ ॥
शृणुत जनकशुल्क चचियाः ! सर्व एते,
दशवदनभुजानां कुण्ठिता य व शक्तिः
नमयति धनुरैशं यः सहारोपणेन,
विभुवनजयलक्ष्मोर्मेथिली तस्य दागः ॥ ३४ ॥
 
श्रत एवामी तनुरिदं न कर्पतीति भावः । अन्धे परे मही-
भुजो राजानः क्षुद्राः लधव:, अचमा इति यावत् पिनाकस्य
ऐश्वरधनुषः, "पिनाकोऽजगवं धनु " इत्यमरः, आरोपणम्
अधिज्यकरणं शुद्ध पषः, सोतें हा कष्टं किं भविष्यति ?
सव पराये न कोऽप्युपायो दृश्यते इति तात्पर्यम् । अनु
टुप् वृत्तम् ॥ ३२ ॥
 
*
 
सभायामिति । नृ: गजभिः युक्तायाम् अध्युपिताया
सभाया जनकस्य पुरोहितः शतानन्द: मृगवतां सर्वभूभुजा
मर्वेषां राजा, कम्मग्रि पठो, वचः वध्यमाणं प्राह उवाच ।
मनुष्टुप् वृत्तम् ॥ ३३ ॥
 
मृणुतेति । एते सर्वे क्षविया ! यूयं जनकस्य शुल्क पर्ण
मृणुस अनककल्पाः क्षत्रियाः शस्फमेने इति पाठे जनको
रुद्र. "लोकरुद्रनृपयाजतातेषु जनकः पुमान् इति धरणि: ;
तमादीषदूना: जनककल्पाः रुद्रमहगा इत्यर्थ हे जनक-
कम्पा: छविया राजानः एते मभामदो यूयं शुरूत पर्ण शृगाम ।
यस दगवदनस्य रावयस्य भजानां शक्ति: मामध्ये कण्डिता
 
+