This page has not been fully proofread.

सप्तमोऽड्डः !
 
[३२५]
 
वाच । श्राः स्कन्धावधिकण्ठकाण्डविपिने द्राक् चन्द्रहासासिना
८ू छेत्तुं प्रक्रमिते मयैव भटिति व्यच्छिरः सञ्चये ।
 
रंगलद गद्गदपदं मन्दनु वा यद्यभूत्
 
वक्तव्व कमपि स्वयं स भगवांस्तव प्रमाणं शिवः ॥४८॥
अ 1 शिरोभिर्मा देवो: शिव द्रव न ते दास्यति परो
मनो दया: सेतावधिजलधि कैलासगुरुके ।
हितन्तु त्वां ब्रूमो मम जनकदोईण्डविभव
स्फुरत्कीर्त्तिस्तम्भ । त्वज कमलवन्धो. कुलवधूम् ॥ ५० ॥
 
आकर्खता यता सोतां देहि, रामस्य चरणो भजस्व सेवख,
चिरं राज्यं भुज्यताम् । शार्दूलविक्रीडितं वृत्तम् ॥ ४८ ॥
 
श्रा इति । आइति विरक्तिसूचकमव्यय, स्वन्धावधि स्कन्ध-
पर्यन्तं करठा एव काण्डाः तेषा विपिनं वनं तस्मिन् स्कन्धा
वधिकण्ठकाण्डानाम् भरण्यभूते मयेव स्वयमेवेति भावः,
चन्द्रहाम्रामिना चन्द्रहासाख्येन मदीयेन खड्नेन द्राक् झटिति
छेत्तु प्रक्रमिते उपक्रान्ते भतएव दुय्यता पतता गिरसां
मञ्चये समूहे मति वक्त्रेषु वदनेषु मध्ये एकमपि स्मेरं हास्य-
वर्जितं गलद उहाष्प गहदपदं भवेनाञ्चरितास्पष्टवाक वा
मन्दनु समुचितनुभागम् अभूत् यदि, तव तेषु विषयेषु अमेर
त्वादिषु स भगवान् शिव स्वयं प्रमाणम्, अस्तीति शेष नाह
मृत्योर्विभमोति भावः । शार्दूलविक्रोडितं वृत्तम् ॥ ४ ॥
 
शिरोभिरिति । शिरोभि... पणभूतैरिति भावः, मा देवी,
मा क्रोड, शिव इव परः अन्यः ते तुभ्यं न दास्यति, पुन:
शिराम्रोति शेषः । अधिजलधि जनधी, विभक्त्यर्थेऽव्ययोभावः,
कैलासगुरुके कैलासाद्रितोऽपि महति सेतो च मनो दद्या:
 
म-२८
 
म्य