This page has not been fully proofread.

सप्तमोऽद्धः !
 
राव । कुतो हन्तारण्ये कनकनगमावं ट्रपचरं
 
कुतो वृचादृट्टचनवनिपुणवालो विनिहतः ।
कुतो वहिज्वालाजटिनशरसन्धानसुदृढ़
 
स्त्वहं युद्धोद्योगी समरमवतस्येऽन्तकजयी ॥ ३१ ॥
अद: समदम् ।
 
1
 
प्रवेहि मां रावण रामदूतं,
वापास्तदोवा: खरदूषणादीन् ।
 
[३१५]
 
वराहमूर्त्ति विभ्रता तेन रामेय अम्बुधिमध्यमग्ना-प्रलयपयोधि
लोना गिरिसहस्रधरा पर्वतसहस्त्रशानिनो धरितो पृथ्वी उड़ता
उत्यापिता । वसन्ततिलकं वृत्तम् ॥ ३० ॥
 
T
 
कुत इति । अरण्ये तृणचरं लगभचकं कनकमृगमा
काञ्चनमृगरूपधरं मारोचमित्यर्थः, हन्ता विनाशक, राम इति
भावः, कुतकेत्यर्य., वृचाद वृते प्रवः सम्फनमित्यर्थः, तत्र
निपुण: पट: शाखामृग इति यावत्, वाली विनिहत:
विध्वंसित, कुत. ?
केत्यध, वडिच्चालाभिः बाडयाग्नि
शिखाभि जटिल प्रायेण दग्ध, समुद्र इति भावः, तत्र शर-
सन्धाने गरप्रयोगे सुट: पटु, राम इति भावः, कुतः ?
के व्यर्थः । अहन्तु युद्दोद्योगो संग्रामनिपुण इति भाव, अन्तक-
जयो यमजेता सन्, यमजयार्थमिति भान, समरं संग्रामम्
अवसस्ये अवस्थितः, (तदहं रामवेत्यनयोर्महदन्तरमिति
 
·
 
भावः । अत्र विरुपयोर्घटनात् विषमालङ्कारमेट्', "विरुपयो:
सङ्घटना या च तद्दिपमं मतम्" इति लक्षणात् । शिखरियो
वृत्तम् ॥ २१ ॥
 
अवेहोति । हे रावण ! मां रामस्य दूतम् अवेहि