This page has not been fully proofread.

[१८]
 
महानाटकम् ।
 
पूणे यज्ञविधौ वियामुरभवट्टामेण माईं मुनि.,
सोतासंवरणागताखिलनृपव्याभग्नवोर्थश्रियम् ।
 
श्रुत्वा तदनुरुत्सवञ्च मिथिलामा स्थाय तैनाधिकं,
सत्काररुपलम्भितः पुनरगाञ्चापावितं मण्डलम् ॥ २५ ॥
अथ जनकवाक्यम् ।
 
असरझरभुजङ्ग तानराणाम्
 
अथ नरकिन्नरसिहचारणानाम् ।
नमयति यदि कोऽपि चापमेनं,
मम दुहितु स परिग्रह करोतु ॥ २६ ॥
 
पूर्ण इति । यज्ञविधौ पूर्णे निर्विघ्नेन समाप्तिं गते सति
मुनि रामेय साई मोताया. संवरणे समधिगमार्थमित्यर्थः,
आगतानाम् अखिलाना या नृपाण व्याभग्ना विशेषेण भङ्गं
नोसा बोस्य श्री समहिर्यस्मिन् तथाभूतं, मीतामवग्यागत
सर्व्वभूपतिदर्पघ्नमिति भारतम्य नस्य धनुरुत्सर्वं धनुर्यज्ञ
मित्यर्य: यहा तदेव धनु तद्धनु: तस्य उत्सवः तं त्वयियाम्
जिगसिपुरभवत् जननामन्तितो मिथिलामगच्छदित्वर्य ।
मिथिलामाग्याय घामाद्य व तेन मैथिलेन जनकन सत्कारे
मपय्यांभिरधिकम् भव्यर्थ यथा तथा उपलम्भित प्रत्युहत मन्
पुन चापायित मण्डल धनुर्यशम्यानम् भगाच गतवाय ।
गा नविक्रीड़ित वृत्तम् ॥ २५ ॥
 
4
 
धमुरेति । अमुराय मुगय भुजङ्गाः पद्यगाय वानदास
तैपाम् पय किंवा नराय शिवराथ मिठाय चारणाय नेपा
मध्ये, निहारे पठो, कोऽपि जन एवं पुरतः परितमान
मित्ययं, चाप धनु नमयति यदि, म. य. कचित् नमवितेत्यर्य,
 
+