This page has not been fully proofread.

२८२]
 
महानाटकम् ।
 
राव । एते ते मम बाहवः सुरपतेर्दोर्दण्डकण्डूहराः,
सोऽहं सर्वजगत्पराभवकरो लङ्गेश्वरो रावणः ।
सेतुं बद्धमहो शृणोमि, कपिभिः पश्यामि लांतां,
जीव डिर्न च दृश्यते कि मथवा किंवा न च श्रूयते ? ॥१०५॥
आस तापसोऽसौ गिरिकुहरपरान् वानरान् मेलयित्वा
वाहत्यागत्य नेतुं किल जनकसुतां मदुग्गृहोतां दुरोमा ।
 
E
 
f
 
अवशिष्टदेहं निधाय अनुजेन कनीयमा लक्ष्मगीन प्रगणित
प्रकर्पेण संख्यात रक्षमा कुलघ्नं बागम् आइत् यत्नतः तथा
चक्षुःकोरोन कोपसङ्घ चितेनेति भावः, लङ्कां वोनमाण पश्यन्
तव अनुजस्य विभोषणस्य वचने दत्तकर्णः कृतावधानः, विभो
पणवचः शृण्वन्त्रित्यर्थः, आस्ते तिष्ठति । स्रग्धरा वृत्तम् ॥ १०४ ॥
 
एते इति । मम एते ते प्रसिद्धा बाहवः भुजाः, विंशति-
रिति शेषः, सुरपतेरिन्द्रस्य दोर्दण्डयो: बाहुदण्डयो: कण्डुहराः
कण्डुतिध्वसिन', तत्पराभवकारिण इति भावः । अत एव सः
प्रसिद्ध मर्वजगत्पराभवकर: लङ्गेश्वर रावणोऽहम् हो
आश्च कपिभिः - चानः सेतु बह शृणोमि लङ्काच वृतां
पूरितां पश्याभि । अतः जोवद्भिः अनैः किं न च दृश्यते ?
अथवा किंवा न यते च १ (सर्वमेव श्रूयते इत्यर्थः ।
श्रूयते
दर्शनं श्रवणञ्च जोविधम्म इति भावः । गार्दन विक्रीडित
वृत्तम् ॥ १०५ ॥
 
आयर्थ्यमिति । सौ दुरात्मा वापस: गिरिकुहरपरान्
पर्वतगुहानिलयान् वानरान् मेलयित्वा मङ्गमय्य, वानरैः सह
मिलिवेति यावत्, भागत्य, लहामिति शेषः, मदुग्टहीतां मया
इतां जनकसुतां नेतुम उहत वाल्छति किल, घायर्य्यम !