2023-03-20 10:56:53 by ambuda-bot
This page has not been fully proofread.
पठोऽड: ।
श्रय शकसारण रावणय निवेदयतः ।
आकाशे दिशि कानने जलनिधौ शैले तटे गहरे
[२८१]
न स्थानं तिलधारणेऽपि कलितं, संख्या कथं कथ्यताम् ।
भ्राता ते यमितो, कपोन्द्रकटकं तदर्शवितो
श्रीरामेण महात्मना, कुरु यथायोग्यं प्रभो । रावण ! ॥ १०३ ॥
ततः प्रासादमारुह्य वानरसैन्यं पश्यता रावणेन कतरो राम
इति पृष्टी शकसारणौ रामं दर्शयतः ।
कृत्वोत्तमा वगवलपतेः पादमतस्य हन्तु
तारापुचस्य हस्तं, त्वचि कनकमृगस्याङ्गशेषं निधाय ।
बागं रक्षःकुलघ्नं प्रगणितमनुजेनादराहोत्तमाणः
चद्रकोणेन लङ्कां, खटनुजवचने दत्तकर्णोऽयमास्ते ॥ १०४ ॥
आकाशे इति । हे प्रभो ! रावण । आकाशे दिगि कानने
जननिधी शैले वटे गहरे तिलधारोऽपि तिलधारपार्थमपी-
त्यर्थः, कनितं निरूपितमित्यर्थः, स्थानम् अवकाशः न, अस्तीति
शेष, अतः संख्या, कपिसैन्यानामिति शेष:, कथं केन प्रकारेगा
कथ्यताम् आवाभ्यामिति शेषः, नैव संख्यातं क्षमो आवामिति
भावः, ते तव भ्रावा विभोषणेन यमिती निगड़ितो आवां
महामना महानुभावन योरामेण तत् कपणेन्द्रकटकं वानरेन्द्र-
सैन्यं दर्शयित्वा उती मोचितो। अत: माम्प्रतं यथायोग्यं
यथाई कुरु । शालविक्रीडितं वृत्तम् ॥ १३ ॥
इति । अयं रामः प्रवगवलानां पतिः सुग्रीवः तस्य
अकोड़े उत्तमाङ्गं कृत्वा शिरो निधाय अक्षस्य तत्र कुमारस्य
हन्तुर्हनूमतः अङ्के पादं चरणं तारापुवस्य अङ्गदस्य अङ्के हस्तं,
कनकमृगस्य मृगरूपियो मारोचस्य त्वचि चम्मणि अशेषम्
श्रय शकसारण रावणय निवेदयतः ।
आकाशे दिशि कानने जलनिधौ शैले तटे गहरे
[२८१]
न स्थानं तिलधारणेऽपि कलितं, संख्या कथं कथ्यताम् ।
भ्राता ते यमितो, कपोन्द्रकटकं तदर्शवितो
श्रीरामेण महात्मना, कुरु यथायोग्यं प्रभो । रावण ! ॥ १०३ ॥
ततः प्रासादमारुह्य वानरसैन्यं पश्यता रावणेन कतरो राम
इति पृष्टी शकसारणौ रामं दर्शयतः ।
कृत्वोत्तमा वगवलपतेः पादमतस्य हन्तु
तारापुचस्य हस्तं, त्वचि कनकमृगस्याङ्गशेषं निधाय ।
बागं रक्षःकुलघ्नं प्रगणितमनुजेनादराहोत्तमाणः
चद्रकोणेन लङ्कां, खटनुजवचने दत्तकर्णोऽयमास्ते ॥ १०४ ॥
आकाशे इति । हे प्रभो ! रावण । आकाशे दिगि कानने
जननिधी शैले वटे गहरे तिलधारोऽपि तिलधारपार्थमपी-
त्यर्थः, कनितं निरूपितमित्यर्थः, स्थानम् अवकाशः न, अस्तीति
शेष, अतः संख्या, कपिसैन्यानामिति शेष:, कथं केन प्रकारेगा
कथ्यताम् आवाभ्यामिति शेषः, नैव संख्यातं क्षमो आवामिति
भावः, ते तव भ्रावा विभोषणेन यमिती निगड़ितो आवां
महामना महानुभावन योरामेण तत् कपणेन्द्रकटकं वानरेन्द्र-
सैन्यं दर्शयित्वा उती मोचितो। अत: माम्प्रतं यथायोग्यं
यथाई कुरु । शालविक्रीडितं वृत्तम् ॥ १३ ॥
इति । अयं रामः प्रवगवलानां पतिः सुग्रीवः तस्य
अकोड़े उत्तमाङ्गं कृत्वा शिरो निधाय अक्षस्य तत्र कुमारस्य
हन्तुर्हनूमतः अङ्के पादं चरणं तारापुवस्य अङ्गदस्य अङ्के हस्तं,
कनकमृगस्य मृगरूपियो मारोचस्य त्वचि चम्मणि अशेषम्