2023-03-20 10:56:51 by ambuda-bot
This page has not been fully proofread.
[२७८]
महानाटकम् ।
या विभूतिर्दशग्रोये शिरश्छेदेन शहरात् ।
दर्शनादेव रामस्य सा विभूतिर्विभोषणे ॥ ७६ ॥
समुद्रं प्रति श्रीरामः ।
त्वमसि कुलगुरुमै मुच वर्माखराशे !
"शिरसि विनिहितोऽयं भक्तिपूर्णोऽञ्जलिस्ते ।
दशवदनहता ते सा स्रपा मेऽभ्यु पेया
दशमुखनिधनेन चोयतां मे कलङ्कः । ७७ ॥
सुग्रीवाढ दजाम्बवत्प्रभृतिभिः साईं सह तस्य विभोषणस्य
कथने आलापे: मौहार्दं मख्यभावम् चारव्यवान्, हन्मदा-
दयो वानराः सर्वे विभीषणं प्रति सख्यभावमातेनिरे इति
भावः । शार्दूलविक्रीडितं वृत्तम् ॥ ७५ ॥
‡
येति । शिरसां छेदेन शङ्करतुध्यर्थं कन्तनेन शङ्करात्,
परितुष्टादिति शेष:, दशप्रोवे रावणे या विभूतिरेश्वयँ, - लई--
खम् इतिभावः प्रासोदिति शेषः, सा विभूति: रामस्य दर्शना
देव विभोषणे, सङ्गतेति शेष:, (अतिरेयैव कालेन विभोषणस्य
लहाधिपतित्वं भविष्यति इति भावः । अनुष्टुप् वृत्तम् ॥ ७६ ॥
त्वमिति । हे अम्बुराशे ! त्वं मे मम कुलगुरु: (मत्पूर्वज
मगरस्य सन्तानत्वेनेति भावे, अतः वर्ल्ड पन्यानं मुञ्च देहोत्यर्थः ।
अयं भक्तिपूर्णः भक्त्या पूर्ण: ते तव, प्रीत्यर्थमिति शेषः, अञ्जलिः
शिरसि, ममेति शेषः, विनिहितः कृतः कृताञ्जलिस्त्वां शिरसा
वन्दे इति भावः । ते तव सा सुपा बधः सोता दशवदनेन
रावणेन हता, मे मम अभ्युपेया अधिगन्तव्या, उद्धरणोयेति
यावत्, दशमुखस्य रावणस्य निधनेन विनाशनेन मे मम कलङ्क:
अपवाद: चीयतां जयं गच्छतु । मालिनी वृत्तम ॥ ७७ ॥
महानाटकम् ।
या विभूतिर्दशग्रोये शिरश्छेदेन शहरात् ।
दर्शनादेव रामस्य सा विभूतिर्विभोषणे ॥ ७६ ॥
समुद्रं प्रति श्रीरामः ।
त्वमसि कुलगुरुमै मुच वर्माखराशे !
"शिरसि विनिहितोऽयं भक्तिपूर्णोऽञ्जलिस्ते ।
दशवदनहता ते सा स्रपा मेऽभ्यु पेया
दशमुखनिधनेन चोयतां मे कलङ्कः । ७७ ॥
सुग्रीवाढ दजाम्बवत्प्रभृतिभिः साईं सह तस्य विभोषणस्य
कथने आलापे: मौहार्दं मख्यभावम् चारव्यवान्, हन्मदा-
दयो वानराः सर्वे विभीषणं प्रति सख्यभावमातेनिरे इति
भावः । शार्दूलविक्रीडितं वृत्तम् ॥ ७५ ॥
‡
येति । शिरसां छेदेन शङ्करतुध्यर्थं कन्तनेन शङ्करात्,
परितुष्टादिति शेष:, दशप्रोवे रावणे या विभूतिरेश्वयँ, - लई--
खम् इतिभावः प्रासोदिति शेषः, सा विभूति: रामस्य दर्शना
देव विभोषणे, सङ्गतेति शेष:, (अतिरेयैव कालेन विभोषणस्य
लहाधिपतित्वं भविष्यति इति भावः । अनुष्टुप् वृत्तम् ॥ ७६ ॥
त्वमिति । हे अम्बुराशे ! त्वं मे मम कुलगुरु: (मत्पूर्वज
मगरस्य सन्तानत्वेनेति भावे, अतः वर्ल्ड पन्यानं मुञ्च देहोत्यर्थः ।
अयं भक्तिपूर्णः भक्त्या पूर्ण: ते तव, प्रीत्यर्थमिति शेषः, अञ्जलिः
शिरसि, ममेति शेषः, विनिहितः कृतः कृताञ्जलिस्त्वां शिरसा
वन्दे इति भावः । ते तव सा सुपा बधः सोता दशवदनेन
रावणेन हता, मे मम अभ्युपेया अधिगन्तव्या, उद्धरणोयेति
यावत्, दशमुखस्य रावणस्य निधनेन विनाशनेन मे मम कलङ्क:
अपवाद: चीयतां जयं गच्छतु । मालिनी वृत्तम ॥ ७७ ॥