2023-03-20 10:56:40 by ambuda-bot
This page has not been fully proofread.
[२४२]
महानाटकम् ।
दृष्टा, जीवति ? जोवति, प्रियतमा मां शोचते ? शोचते ।
मदिच्छेदकशा ? लगा, वदति किं ? हा राम ! हां लक्ष्मणे-
त्येवं, तत्महितं किमस्ति ? सुतरामस्त्येप चूड़ामणिः ॥ ५ ॥
इति प्रथमाभिज्ञानं चूडामणिमर्पयति ।
कण्ठे सन्तनुते चिरं चिरमुर पोठे निवेश्य मिया-
स्पर्गेलासभरं समाकलयति, प्रेम्णा चिरं पृच्छति ।
स्वामिन्याः कुशलं तवेति, पुरतः पणा ज्ञ त
निस्पन्देचणमोचते क्षणभमु चूड़ामणिं राघवः ॥ ६ ॥
+
हंहो इति । मारुतनन्दन ! हनूमन् ! हे विभो ! आदिश
आज्ञापय, त्वया जानको हटा ? दृष्टा, जीवति ? जीवति
प्राणितोत्यर्थः, प्रियतमा सा मां शोचते ? शोचते भवन्तमुद्दिश्य
गोकं करोतीत्यर्थ । मम विच्छेदेन
मम विच्छेदेन विरहेण कृमा ? लगा,
हा लक्ष्मण इत्येवं वदतोत्यन्त्रयः ।
किमपि तथा प्रहितं प्रेषितम्, अभिज्ञानरूपमिति भाव,
अस्ति १ एप. चुडामणिः सुतरां सुठुतराम् अस्ति, मेवित इति
शेप । शार्टूलविक्रीडितं वृत्तम् ॥ ५ ॥
किं वदति ? हा राम
कण्ठे इति । राघवो रामः प्रभुं चूड़ामणिं चिरं कण्
सन्दुते मन्धत्ते, चिरम् उर. पोठे वचम्तटे निवेश्य प्रियायाः प
इव व उल्लासभरः प्रमोदातिगयः तं समकलयति अनुभवति,
प्रेम्णा प्रोत्यतिगयेन तव स्वामिन्याः मोतायाः कुशलम् इति
चिरं पृच्छति अनुयुड़ के पुरतः अग्रतः पयेषा परिगतम
पशुपा मंत्र से पाच्छचे निष्पन्दे ईसवे नेसे यश्मिन सत्
यथा तथा क्षयम् ईच पश्यति । घिव एकस्य राधय इति
कर्तृकारकस्य अनेकास कियाम सम्पन्धात् दोपकभेदः । उतच
महानाटकम् ।
दृष्टा, जीवति ? जोवति, प्रियतमा मां शोचते ? शोचते ।
मदिच्छेदकशा ? लगा, वदति किं ? हा राम ! हां लक्ष्मणे-
त्येवं, तत्महितं किमस्ति ? सुतरामस्त्येप चूड़ामणिः ॥ ५ ॥
इति प्रथमाभिज्ञानं चूडामणिमर्पयति ।
कण्ठे सन्तनुते चिरं चिरमुर पोठे निवेश्य मिया-
स्पर्गेलासभरं समाकलयति, प्रेम्णा चिरं पृच्छति ।
स्वामिन्याः कुशलं तवेति, पुरतः पणा ज्ञ त
निस्पन्देचणमोचते क्षणभमु चूड़ामणिं राघवः ॥ ६ ॥
+
हंहो इति । मारुतनन्दन ! हनूमन् ! हे विभो ! आदिश
आज्ञापय, त्वया जानको हटा ? दृष्टा, जीवति ? जीवति
प्राणितोत्यर्थः, प्रियतमा सा मां शोचते ? शोचते भवन्तमुद्दिश्य
गोकं करोतीत्यर्थ । मम विच्छेदेन
मम विच्छेदेन विरहेण कृमा ? लगा,
हा लक्ष्मण इत्येवं वदतोत्यन्त्रयः ।
किमपि तथा प्रहितं प्रेषितम्, अभिज्ञानरूपमिति भाव,
अस्ति १ एप. चुडामणिः सुतरां सुठुतराम् अस्ति, मेवित इति
शेप । शार्टूलविक्रीडितं वृत्तम् ॥ ५ ॥
किं वदति ? हा राम
कण्ठे इति । राघवो रामः प्रभुं चूड़ामणिं चिरं कण्
सन्दुते मन्धत्ते, चिरम् उर. पोठे वचम्तटे निवेश्य प्रियायाः प
इव व उल्लासभरः प्रमोदातिगयः तं समकलयति अनुभवति,
प्रेम्णा प्रोत्यतिगयेन तव स्वामिन्याः मोतायाः कुशलम् इति
चिरं पृच्छति अनुयुड़ के पुरतः अग्रतः पयेषा परिगतम
पशुपा मंत्र से पाच्छचे निष्पन्दे ईसवे नेसे यश्मिन सत्
यथा तथा क्षयम् ईच पश्यति । घिव एकस्य राधय इति
कर्तृकारकस्य अनेकास कियाम सम्पन्धात् दोपकभेदः । उतच