This page has not been fully proofread.

F
 
पञ्चमोऽद्धः ।
 
मां वै व्याहर मैघिलेन्द्रसनये ! नामान्तरेग्याधुना
रामस्वहिरहेष कङ्क्षणपदं यस्यै चिरं दत्तवान् ॥ ६२ ।
अघागरीयकमणोः प्रतिविम्यमासीत्
 
C
 
रामस्य सादरमि (म) तोव विलोकयन्ती ।
मद्रूप एव किमभूमम चिन्तयेति
मोमांसया जनकराजसुता मुमोह ॥ ६३ ॥
 
मुद्रे इति । हे मुद्रे ! सलक्ष्मयाः लक्ष्मणसहिताः श्रीराम-
पादाः स्वयं कुगलिनः चेमवन्तः १ वृद्धि कथय । स्वयमित्यव
मुखमिति पाठे मुखं तिष्ठन्तीत्यर्थः । हे स्वामिनि ! सन्ति, यो
रामपादाः कुमलिनः इति शेषः, अनया चिन्तया चेतः चित्तं
विधुरं व्याकुलं मा विधेहि न कुरु, हे मै विलेन्द्रसनये !
जानकि । मैथिन्नाधिपमुते इति पाठान्तरम्, मां वै नियये
अधुना नामान्तरेण अन्येन नाम्ना, कहणेत्याग्यवेति भावः,
व्याहर आलप, रामः तव विरहेण यस्यै, मद्यमिति शेषः,
चिरं दीर्घकालं कडणपदं वलयस्थानं दत्तवान्, (तब विरहेण
तथा काभवाप रामः, यथा अद्भुरीयकं वलयरूपेण दधारेति
भावः । शालविक्रीड़ित वृत्तम् ॥ ६२ ।
 
P
 
अयेति । अथ अनन्तरं जनकराजमुता सोता रोक-
मौ रामस्य प्रतिविम् आसीत् इतीव इति धियेवेत्यर्थः,
सादरं यथा तथा विलोकयन्तो पश्यन्ती सती मम चिन्तया,
( वो जयेति पाठे घोच्या दर्शनेनेत्यर्थः) मटूप एव मत्सहम एक
कृश इति भावः, अभूत् किम् ? इति मोमांसया विचारण्या
मुमोह मोहं गतवती । वसन्ततिलकं वृत्तम् ॥ ६२५
 
[२१५]