This page has not been fully proofread.

शैला, सप्त रसातलानि भगत, सहानसाम्यादिव । ६६ ॥
वाहतान समरसूईनि सप्त तालान्
रामेण दोनहृदयेन विनापराधम् ।
कोपानलञ्चलितह कमलोऽथ बाली
रजावतारमगमत् गिरिगवरात् सः ॥ ६७ ॥
 
महानाटकम् ।
 
शरेण गर्भकदलोकाण्डेष्विव अभ्यन्तरवर्त्तिरम्भास्तम्भेष्विव अनु-
क्रमात् यथाक्रमं सप्तसु अपि तालेषु विद्वेषु सत्सु, बाल
कदलोकाण्डप्रभङ्गक्रमात् कृत्तेषु प्रथमेषु दाशरथिना तालेषु
सप्तस्वधेति पाठान्तरम् ( शैला सप्त रसातलानि भयतः
सख्यानमाम्यादिवेत्यव तृतीयपादविरहात पाश्चात्य पुस्तकोय-
पाठ. अयोजितः ) अखा सप्त जगन्ति सप्त मुनय, सताब्धयः
सप्त गाः शैलाः सप्त च मातरो भयभृत महरान साम्यादिव ।
सप्त अवा, वेरिति शेष, सप्त जगन्ति भूरादीनि सप्त मुनय
मरोच्यादव, सप्त अव्यय समुद्रा लवणादय, सप्त-गा:- सप्त
डोपानि सप्त भैला पर्वता सप्त मातरश्च जनन्यादया, "राज-
पत्नो गुरोः पत्नो खन्नूभूमि: प्रसूस्तथा । पिपली चोपमाता
सप्तैता मातर. स्मृताः ॥" इत्युक्ता. सहानसाम्यादिव अस्माकमवि
सप्तसंख्यास्तत् यदि अमानव्ययं विध्येदित्यामडावगादिव भय-
अतः भीताः आसविति शेष । शार्दूलविक्रीडितं वृत्तम ६६
1
 
JA
 
.
 
युवेति । अथानन्तर म प्रसिदो बालो दीनदयेन शोकार्त्त-
वेतमा, (स्वस्थतायां किमु वक्तव्यमिति भाव, रामेण सप्त तालान्
अपराधं विना इतान् नागितान् युवा कापानलेन ज्वलितं
इत्कमलं हृदयपद्मं यस्य तथाभूत सन् गिरिगहरातू किष्कि
 
भ्याद्रिगुहात समरसून रणगिरमित नर्त्तनार्थ-
4
 
J