This page has not been fully proofread.

[१२६]
 
महानाटकम् ।
 
रावणस्य रथ सङ्गता सती नूपुरं परिससर्ज सत्वरा ।
 
उत्तरीयमपि कङ्कणं कचिञ्चारुहारमपि सा स्थले स्थलै ॥ ७५ ॥
 
अथ जटायुवृत्तान्तः ।
 
इतो बाएं रामः क्षिप्रति हरिणे मुक्तकरुणः,
मचाप मौमितिः स्वजनमनुयाति द्रुतमितः ।
इत: सोता भिक्षामुपनयति भिक्षोः करतले,
वयं व्योनि मेहन् युगपदहमालोक्रयमिदम् ॥ ७६ ।
रावणेन हता मीता कृष्णपक्षेऽसिताष्टमी ।
 
रातो दिनस्याई चाईचन्द्राईभास्करी ॥ ७ ॥
 
रावणस्येति । सा तो पतिव्रता सोता रावणस्य रथ-
सङ्गता रथोपरिक्या मतो सत्वरा कचित् क्वचित् स्थले स्थले
नृपुरम्, उत्तरीयं, कङ्कणं, चारुहारं मनाहरहारम् अपि परि-
ममर्ज परितव्याज । रथोडता वृत्तम् ॥ ७५ ॥
 
इत इति । इत अस्मिन् प्रदेशे रामः मुक्तकरुणः निर्दयः
सन् हरिषे काञ्चनमृगे बाथ शरं चिपति. इतः अस्यां दिशि
मौमिविलक्ष्मणः सचाप : धनुर्धरः मन् द्रुतमित सत्वरं गतः
सन् ग्वजनम् आत्मजनं राममित्वर्थ, अनुप्रगति अनुगच्छति ।
इत अमुष्यां दिशि सीता नितो: सन्यासिनः करतले भिक्षाम्
उपनयति ददाति । व्योति आकाशे प्रेद्धन मञ्चरन् ग्रहं युगपत्
समकालम् इद वयं रामलक्ष्मणमोताव्यापार वितयमित्यर्थः
आलोक्यम् अपश्यम् । शिखरिणो वृत्तम् ॥ ७ ॥
 
रावणेनेति । रावणेन कृष्णपक्षे असितपक्षे असितः शनैघरः
घटमः स्वजन्मराश्यपेचया अष्टमराशिस्थः यस्याः मा. (मटम
भने, अमङ्गल विधायित्वस्य ज्योति.
गास्मतिया देतत्वादिति