2023-03-20 10:56:02 by ambuda-bot
This page has not been fully proofread.
तृतीयोऽद्धः ।
श्रीमद्राम ! मया त्वया सह वने स्वेयं, यतस्तेऽनुजः,
सौमित्रिः स शिशुर्नृपोऽपि भवतस्तापादितः स्वःपयम् ॥ ३४ ॥
अय वनमायातं भरतं प्रति श्रीरामवाक्यम् ।
परस्त्री मातेव, क्वचिदपि न लोभः परधने,
न मर्यादाभङ्गः, घणमपि न नोचेम्वभिरुचिः ।
रिपौ शौयँ, धैर्यं विपदि, विनयः सम्पदि मताम्
इटं व भ्रातर्भरत ! नियतं यास्यमि सदा ॥ ३५ ॥
[१०३)
तस्मिन् रामे भक्ति: तया हेतुना लक्ष्मणेनापि मावा जनन्या
सुमिवया सहैव स भार्थ्यादिकम् उतिं परित्यक्त ग्रोम-
द्राम ! श्रीसन् रामेति वा पाठः, मया त्वया सह वने स्पेयं
स्थातन्यं, चतः तेऽनुजः, मौमिति: लक्ष्मणः, लदनुचर इति भावः,
सः शिश: बालकः, तो बालकेन तेन भवतः परिचर्य्या न
सम्भवति ततो मयैव तव सकाशे स्थातव्यमिति भावे, नृपोऽपि
राजापि भवतः तापात् शोकात् इतः अमात् लोकात् स्वःपर्यं
स्वर्गपयं, सुरलोकमित्वर्धः, इतः गतः, ममारत्यर्थः । शार्टल-
विक्रोड़ितं वृत्तम् ॥ २४ ॥
परस्त्रोति । हे भ्रातः ! भरत ! परस्त्री परफ्नो भातव, स्येति
"शेषः, क्वचिदपि परधने लोभः न, कार्य इति शेष:, मर्यादाभङ्ग:
शिष्टाचारव्यतिक्रमः न, काव्य इति शेषः, क्षयमपि अल्पकाल-
मपि नीचेषु श्रमज्जनेषु अभिरुचि: मनोनिवेशः, आदर इति
यावत्, न, कार्येति शेषः, रिपो गो गोयें विक्रमः, विपदि
धैर्यं सहिष्णुता, सम्पद अभ्युनती विनयः अनौदत्यम् इदं
सतां माधूनां वर्क पन्यानं सदा सर्वस्मिन् काले नियतम्
अवश्यं यास्यसि गमिष्यसि, भरत इत्यत भवतीति पाठे इदं
श्रीमद्राम ! मया त्वया सह वने स्वेयं, यतस्तेऽनुजः,
सौमित्रिः स शिशुर्नृपोऽपि भवतस्तापादितः स्वःपयम् ॥ ३४ ॥
अय वनमायातं भरतं प्रति श्रीरामवाक्यम् ।
परस्त्री मातेव, क्वचिदपि न लोभः परधने,
न मर्यादाभङ्गः, घणमपि न नोचेम्वभिरुचिः ।
रिपौ शौयँ, धैर्यं विपदि, विनयः सम्पदि मताम्
इटं व भ्रातर्भरत ! नियतं यास्यमि सदा ॥ ३५ ॥
[१०३)
तस्मिन् रामे भक्ति: तया हेतुना लक्ष्मणेनापि मावा जनन्या
सुमिवया सहैव स भार्थ्यादिकम् उतिं परित्यक्त ग्रोम-
द्राम ! श्रीसन् रामेति वा पाठः, मया त्वया सह वने स्पेयं
स्थातन्यं, चतः तेऽनुजः, मौमिति: लक्ष्मणः, लदनुचर इति भावः,
सः शिश: बालकः, तो बालकेन तेन भवतः परिचर्य्या न
सम्भवति ततो मयैव तव सकाशे स्थातव्यमिति भावे, नृपोऽपि
राजापि भवतः तापात् शोकात् इतः अमात् लोकात् स्वःपर्यं
स्वर्गपयं, सुरलोकमित्वर्धः, इतः गतः, ममारत्यर्थः । शार्टल-
विक्रोड़ितं वृत्तम् ॥ २४ ॥
परस्त्रोति । हे भ्रातः ! भरत ! परस्त्री परफ्नो भातव, स्येति
"शेषः, क्वचिदपि परधने लोभः न, कार्य इति शेष:, मर्यादाभङ्ग:
शिष्टाचारव्यतिक्रमः न, काव्य इति शेषः, क्षयमपि अल्पकाल-
मपि नीचेषु श्रमज्जनेषु अभिरुचि: मनोनिवेशः, आदर इति
यावत्, न, कार्येति शेषः, रिपो गो गोयें विक्रमः, विपदि
धैर्यं सहिष्णुता, सम्पद अभ्युनती विनयः अनौदत्यम् इदं
सतां माधूनां वर्क पन्यानं सदा सर्वस्मिन् काले नियतम्
अवश्यं यास्यसि गमिष्यसि, भरत इत्यत भवतीति पाठे इदं