This page has not been fully proofread.

312
 
THE MAHABHARATA
 
6
 
एतस्य कर्ता लोकेऽस्मिन् नान्यः कश्चन विद्यते ।
अमानुषाणि कर्माणि यस्यैतानि महात्मनः ।
तेन सत्त्ववता संख्ये सन्धिर्भवतु मा चिरम् ।
युद्धं मदन्तमेवास्तु तात संशास्य पाण्डवैः ॥'
 
"There is none else who can do this in
 
this world. Delay not; let there be peace
for you in this battle with that mighty
person, to whom belong these exploits
impossible for men. Let
the war end
with me. My son, come to peace with
the Pandavas."
 
धर्मार्थसहितं वाक्यं श्रुत्वा हितमनामयम् ।
नारोचयत पुत्रस्ते मुमूर्षुरिव भेषजम् ॥
 
Hearing these words of moral and
material good, beneficent and wholesome,
Duryodhana did not relish them, even as
a dying person does not like medicine.
 
ततस्ते पार्थिवास्सर्वे जग्मुस्स्वानालयान्पुनः ॥
 
Then, all those kings returned to
their abodes.