This page has been fully proofread once and needs a second look.

ADI PARVA
 
स कदाचिद्वनं यातो यमुनामभितो नदीम् ।

समीक्ष्य राजा दाशेयीं कामयामास शान्तनुः ॥

Once, going to the forest adjoining

the river Yamuna, the king (Santanu) saw a

fisherman's daughter and fell in love

(with her).
 

 
पर्यपृच्छत्ततस्तस्याः पितरं सोऽऽत्मकारणात् ।

स च तं प्रत्युवाचेदं दाशराजो महीपतिम् ॥
 

For his own sake, he then asked her

father (for her hand) ; arnd the chief of the

fishermen replied to the king :
 

 
'समयेन प्रदद्यां ते कन्यामहमिमां नृप ।
 

न हि मे त्वत्समः कश्चिद् वरो जातु भविष्यति ।

अस्यां जायेत यः पुत्रस्स राजा पृथिवीपते ॥'

King, I will give this daughter to you

on one condition; I can never have a
 
(6
 

son-in-law equal to you ;
 
(but) king !
 

the son born to this woman must be the
 

king."
 

 
नाकामयत तं दातुं वरं दाशाय शान्तनुः ।

प्रत्ययाद्धास्तिनपुरं कामोपहतचेतनः ॥