This page has been fully proofread once and needs a second look.

MADHURAVIJAYAM
 
व्यराजतोरःस्थलमस्य तावता विशालभावेन कवाटबन्धुरम् ।

करीन्द्रकुम्भप्रतिमं मृगीदृशां कुचद्र्यं याति न यावता बहिः ॥ १० ॥
 

 
घनांसपीठौ कठिन।नारुणाङ्गुली पटुप्रकोष्ठौ परिघानुकारिणौ ।

महौजसस्तस्य मनोहरौ भुजावपश्यदाजानुविलम्बिनौ जनः ॥ ११ ॥
 

 
विहाय मध्यं यदि लक्ष्मरेखया चहिः प्रसार्येत सुधांशुमण्डलम् ।

दरोदितश्मश्रु (धृ?कृ) तश्रियस्तदा तदाननेन्दोरुपमानतां व्रजेत् ॥ १२ ॥
 

 
विनिद्रपङ्केरुहदामदीर्घयोर्दृशोरुपान्ते जनितोऽस्य शोणिमा ।

अनर्गलस्वप्रसरप्ररोधकश्रुतिद्वयीदर्शितरोषयोरिव ॥ १३ ॥
 

 
अनुल्बणामायततुङ्गबन्धुराममंस्त लोकः स्फुटमस्य नासिकाम् ।

विशृङ्खलव्या प्नुवदीक्षणद्वयीपरस्पराक्रान्तिनिवारणार्गलाम् ॥ १४ ॥
 

 
अधारयद् गर्भितरक्तसन्ध्यक्रंकं नृपात्मजः केशकलापमायतम् ।

दृढानुरागच्छुरितैर्मृगीदृशामनुप्रविष्टं हृदयैरिवान्तरा ॥ १५ ॥
 

 
सह प्रतापेन समुन्नतिं <flag>वपुर्वलर्क्षभावं</flag> यशसा विलोचनेा
ने ।
गुणैः परीणाहममुष्य कन्धरा स्वरेण गाम्भीर्यमगच्छदाशयः ॥ १६ ॥
 

 
अथैनमासादितयौवनोदयं नरेन्द्रकन्याभिरयोजयन्नृपः ।
 

घनागमः संभृतरत्नसंपदं वरापगाभिर्निधिमम्भसामिव ॥ १७ ॥
 

 
शचीव शक्रस्य रमेव शाणि:र्ङ्गिणः सतीव शम्भो
 
.... .... .... ।
.... .... .... .... .... .... .... .... .... .... ....
॥ १८ ॥
 

 
[नरेन्द्रसूनुर्नयनाभिरामया तया समं निर्विशति स्म सुनुभ्रुवा ।

परस्परप्रेमरसोत्तरं सुखं <error>दिवौकसार्मप्यतिमात्र दुर्लभम्</error><fix>दिवौकसामप्यतिमात्रदुर्लभम्</fix> ॥ १९ ॥५॥
 
87