This page has not been fully proofread.

अपवरक
 
अबोटिक
 
अबोटिन्
 
अभय
 
अभिग्रह
 
समारि
 
अमारिका
 
अली
 
अनुचीय
 
अर्क
 
आई त्
 
अलिक
 
14
 
m. the inner apartment of a house. 9.26; 16.19 ; पृथग् । स्तोकमपि
 
स्थानमर्थताम् । तेन गृहद्वारेऽपवरको दर्शितः ।
ददाति तावन्निधानं निर्गतम् । 32.17-18; 76.1.
उपवरिका; also vide PK.
 
f.
 
m.
 
105
 
m.
 
तत्र भूमिशुद्धिं कृत्वा यावद्द्वारं
Vide अपवरिका, उपवरक,
 
same as अपवरक. प्रतिदिनं रात्रौ सप्तापचरिकाः
30-31. Vide उपवरक, उपवरिका; also vide PK.
 
m.
 
सुवर्णाः करोति । 6.7,
 
m. same as अबोटिक. पश्चाद् व्यापारे जातेऽर्बुदे श्रीमाताऽबोटीपार्श्वाद्विमंलवसहिकोपरि
मूल्येन भूगृहीता द्रम्मैराच्छाद्य । 52.32-33. [ टी for टि is evidently
 
a seribal error. A sub-caste of the Brāhmaṇas in Dwarikā
is known at present as अबोटी.] Vide अबोटिक.
 
absence of fear. राज्यं मया दत्तं राज्ञे, [ जीवे ]ष्वभयः । II.17.
[ A gender peculiarity.]
 
m. a religious vow. 12.28; 32.32-33, 33; 59.3; 68.33; 75.19, 21;
80.4, 5; 95.17; 98.24; 124.22, 29. [ A Jaina technical
term.] Vide PC.
 
the priest of temples of goddesses (like Kanteśvari etc.
where animal-sacrifices were performed ). 41.27-28, 32.
Vide अबोटिन्; also vide PK.
 
f. non-killing. तरया अमारिद्रोहदो जज्ञे । स पित्रा पूरितः । 33.4; 41.26,
27 ; 42.11, I2; 43.32. [ A Jaina technical term.] Vide
अमारिका; also vide PC.
 
f. same as अमारि. 43.20.
 
f.
 
a tamarind tree, Tamarindus indica. 95.24. cf. Pkt.
अंबिया; Guj. आंबली.
 
in. N. of the king of Hastikalpapura, who is stated to have
been deaf and dumb. When thirsty, he uttered the word
 
66
 
name.
 
'अम्बु" and when hungry, the word " चीचु". Hence his
He is stated here to have been a contemporary of
Krsna and Vidura 108. 10, 16, 24, 26. cf. Deśī चिश्चणा and
चिंचणी, "a flour-mill". Vide ची चु.
 
the Calotropis Gigantea tree. ततस्तेन सर्ववान्तगरललिप्ता र्कपत्राणि
भक्षितानि । 22.29, 34 cf. Guj. आकडो.
 
m. the highest divinity of the Jaina religion, the Tirthankara.
42.33. [A Jaina technical term.]
 
a caterpillar. ततो राज्ञा ताम्बूलमध्येऽलिका विलोक्य स्मार्त्ता: शुभमरणं
पृधः । 13.4-5. [ This records a belief that on the sight of
an alikâ in the betel-leaf to be eaten one would become
conscious of the death that was drawing near.] cf. Guj.
इएळ, इसक; Mar. अळी.