2023-04-12 13:07:51 by Bharadwajraki
This page has been fully proofread once and needs a second look.
कुवलयानन्दः । [ वक्रोक्त्यलंकारः ९२
---------------
वक्रोक्त्यलंकारः ९२
वक्रोक्तिः श्लेषकाकुभ्
मुञ्च मानं दिनं प्राप्तं नेह नन्दी हरान्तिके ॥ १५९ ॥
अत्र मानं मु
अहो केने
त्रिगुणा श्रूयते बुद्धिर्न तु दारुमयी क्वचित् ॥
इदमविकृतश्लेषोक्तेरुदाहरणम् । विकृतश्ले
भवित्री रम्भोरु त्रिदशवदनग्लानिरधुना
स ते रामः स्थाता न युधि पुरतो लक्ष्मणसखः ।
इयं यास्यत्युच्चैर्विपदमधुना वानरचमू-
र्लघिष्ठेदं षष्ठाक्षरपरविलोपात्पठ पुनः ॥
सर्वमिदं शब्दश्लेषमूलाया वक्रोक्तेरुदाहरणम् । अर्थश्लेषमूलाया वक्रो
-
भिक्षार्
मन्ये वृन्दावनान्ते क्व नु स मृगशिशुर्नैव जाने वराहम् ।
[commentary]
घन, त्वं यद्युत्सहसे उत्साहवान्भवसि तदा तं निःस्नेहं नायकं घटयाऽनया संयो
।
वक्रोक्तिरिति ॥ काकुर्ध्वनेर्विकारः अपरार्थस्याभिप्रेतादर्थादर्थान्तरस्य नन्दी
त्र्
-
[^१] 'मपूर्वार्थप्र'.