2023-04-03 12:16:34 by Bharadwajraki
This page has been fully proofread once and needs a second look.
आक्षेपालंकारः ३२
आक्षेपः स्वयमुक्तस्य प्रतिषेधो विचारणात् ।
[^१]चन्द्र संदर्शयात्मानमथवास्ति प्रियामुखम् ॥ ७३ ॥
अत्र प्रार्थितस्य चन्द्रदर्शनस्य प्रियामुखसत्वेनानर्थक्यं विचार्याथवेत्यादि
साहित्यपाथोनिधिमन्थनोत्थं कर्णामृतं रक्षत हे कवीन्द्राः ।
यत्तस्य दैत्या इव लुण्ठनाय काव्यार्थचोराः प्रगुणीभवन्ति ॥
गृह्णन्तु सर्वे यदि वा यथेच्छं नास्ति क्षतिः क्वापि कवीश्वराणाम् ।
रत्रे
रत्नेषु लुप्तेषु बहुष्वमर्त्यैरद्यापि रत्नाकर एव सिन्धुः ॥
अत्र प्रथम श्लोकेन प्रार्थितस्य काव्यार्थचोरेभ्यो रक्षणस्य स्वोल्लिखितवैचि
निषेधाभासमाक्षेपं बुधाः केचन मन्वते ।
[^२]नाहं दूती तनोस्तापस्तस्याः कालानलोपमः ॥ ७४ ॥
केचिदलंकारसर्वस्वकारादय इत्थमाहुः । न निषेधमात्रमाक्षेपः किंतु यो
९६
[commentary]
स्फुटेऽप्य
-
आक्षेप इति ॥ स्वयमुक्तस्यार्थस्य किंचिन्निभित्तमभिसंधाय प्रतिषेध आ
वैचित्र्याणामर्थवैचित्र्याणाम् ॥ ७३ ॥ अर्थान्तरपर्यवसितः अर्थान्तरप्रतियो
।
[^१] '