This page has been fully proofread once and needs a second look.

राजा- मा- मां चिन्तयन्त्यनुकलं रमीलिता क्षी
श्री
रोमाञ्चकच्ञ्चुक्तिकितकोमलगात्रयष्टि
:।
निःश्वासवेगमलिनाधर बिम्बपाश्र्व
र्श्वा
सुप्तेव मत्प्रियतमा किमु मूर्च्छितास्ते

 
(इति चक्षुर्तिमील्य मौनमालम्बते1)
।)
नाग-- हा कष्टं पुनरपि वत्सो मूर्च्छतीव (बहिर्निर्गत्य

नागह्रदसमीपे स्त्रियं काञ्चिदायान्तीमालोक्य)
इयमिदानीं
केति न ज्ञायते । वत्साय फणावल्या-
त्यायातीति ब्रवीमि क्षणं
वापि स सन्तुष्यतु
 
1
 
(प्रक्रम प्रविश्य) वत्स दूरे फणावती समायाति

 
राजा-- (कर्णं दत्वा) किं कुमुद्वतीसकाशात् फणावती
समायाति ।
 
समायाति।
 
नाग
 
-- तथा पद्‌माश्यामि।

 
राजा-- त्वरितमाहूमताम्
 

 
नाग-- (स्वगतम्) वत्सस्य तावन्मूर्च्छा परिहृता। भवतु
 
-
 
:
 
-
 
1
 
द्रक्ष्याम:!
(प्रकाशम् किञ्चिदभिगम्य[^1] समीपे तो.
तां पश्यन्ती सानन्दम्) इसे यं
सा फणावत्येव । अहं
 

 
[^1]T
2.72- अभिगव्य
 
183
 
त्य