This page has not been fully proofread.

राजा- मा चिन्तयन्त्यनुकलं हरमीलिता क्षी
रोमाञ्चकच्चुक्तिकोमलगात्रयष्टि
निःश्वासवेगमलिनाधर बिम्बपाश्र्व
सुप्तेव मत्प्रियतमा किमु मूर्च्छितास्ते ॥
(इति चक्षुर्तिमीलय मौनमालम्बते1)
नाग- हा कष्ट पुनरपि वत्सो मूर्च्छतीव (बहिर्निर्गत्य
नागह्रदसमीपे स्त्रियं काञ्चिदायान्तीमालोक्य)
इयमिदानीं केति न ज्ञायते । वत्साय फणावल्या-
यातीति ब्रवीमि क्षणं वापि स सन्तुष्यतु ।
 
1
 
(प्रक्रम प्रविषय) वत्स दूरे फणावती समायाति ।
राजा (कर्णं दवा) किं कुमुदतीसकाशात् फणावती
समायाति ।
 
नाग
 
तथा पद्‌मामि।
राजा त्वरितमाहूमताम् ।
 
नाग (स्वगतम्) वत्सस्य तावन्मूर्च्छा परिहता। भवतु
 
-
 
:
 
-
 
1
 
द्रक्ष्याम:! (प्रकाशम किञ्चिदभिगम्य समीपे तो.
पश्यन्ती सानन्दम्) इसे सा फणावत्येव । अहं
 
2.72 अभिगव्य
 
183