कुशकुमुद्वतीयनाटकम् /67

राजा -- साधु फणावति साधु। त्वयांया मदानुकूलयं कृतमेव मम
। मम
तु मन्दभाग्यतया तन्न फलितम् ।
 
।
 
क्षणमिव मशाग्रयाद्य दृष्टटं कुचयुगमस्यास्तविटिद्वलयकान्तम् ।
तं।
तत्रत्यपत्रमकरीदर्शि तु मैञ्मच्चित्तमाप[^1] तन्मयताम् ॥ २३॥

 
विदू -- (सहासन्) सुदं मरए पुव्वं क खु तुह तादपादेहि मअरावदारो

कओत्ति[^2]। दार्जि तणिं तुह चित्तेण वि सो कओ। जुत्तं एव्व एदो ।
।
[श्रुतं मया पूर्वं खलु तव तातपा दैर्मकशरावतारः कृतइति ।
।इदानीं
तव चिलेत्तेनापि स कृतः !त:। युक्तमेवैततात्।]
 

 
नाग-- (समन्दस्मितम्) हरिणा हि पूर्वं तदवतारेण सर्वश्रुति
रक्षणं
कृतम् । वत्सेजन तु तवैकस्यापि श्रुतिगोपनं न
कृतनिमिति अयुक्तमेव ।
 
।
 
(राजा इहसति ।)
 

(कुनुमुद्वती स्नात्वा वस्त्रधारणाय तरुमूलं याति।)
 

 
राजा -- (अवलोक्य )
 

अस्या नितम्बजधनांघनादिषु याहदृगद्य

लमःग्न: पटो निखरवशेषनमदृश्यभेदः ।
।
ताहदृङ्‌मनश्च मनम किन्तु पटो निवार्थी
यो
न ब्रह्मणापि विनिवार्यमिदं मनो मे ॥२४॥

(कुमुदद्वती तरुतिरोहित घृधृतवस्त्रा पुण्ड्रभूषणादि धतोत्ते।)
 

 
[^15]T2
 
,Tc- मम
[^2]T1. 72. ,To नम
27. TV c,M omit त्ति