Kundakunda-śabda-kośa /21

अज्झप्पट्ठाणा। (स. ५२)
 
अज्झयण पुंन [अध्ययन] अभ्यास, अध्ययन, पढ़ना । (प्रव.चा. ५६,
निय.१२४,भा.८९) अज्झयणमोणपहुदी । (निय. १२४)
 
अज्झवस सक [ अध्यव+सो] विचार करना, चिंतन करना,
समझना । (मो. ८) अज्झवसदि (व.प्र.ए.) अज्झवसदि
मूढदिट्ठीओ । (मो. ८)
 
अज्झवसाण न [ अध्यवसान] चिंतन, विचार, आत्मपरिणाम,
आत्म-स्वभाव । (पंचा. ३४, स. ४८) अज्झवसाणादि
अण्णभावाणं। (स.४८) -णिमित्त न [निमित्त ] चिंतन के
फलस्वरूप, चिंतन के कारण, विचार के निमित्त । ( स. २६७)
अज्झवसाणं ( द्वि.ए.स. ३९) अज्झवसाणाणि (द्वि.ब.स.१९० )
अज्झवसाणेण ( तृ. ए. स. २६५) अज्झवसाणेसु ( स.ब.स. ४०)
 
अज्झवसिद वि [ अध्यवसित] अध्यवसाय, जिसका चिंतन क
गया। (स.२६०, २६२) सत्ते जं एवमज्झवसिदं ते । ( स. २६१ )
अज्झवसिदेण (तृ.ए.स. २६२ )
 
अज्झसिय वि [अध्युषित ] डुबाया हुआ । ( प्रव. ३०) दुद्धज्झसियं
जहा सभासाए। (प्रव. ३०)
 
अज्झा सक [अधि+इ] अध्ययन करना, पढ़ना । ( स. ३१७ )
अज्जाइदूण (सं.कृ.स.३१७) सुट्टुवि अज्झाइदूण सत्याणि ।
 
अज्झावय पुं [अध्यापक] उपाध्याय । ( प्रव. ४) वग्ग पुं [वर्ग]
उपाध्याय वर्ग, सजातीयसमूह । (प्रव. ४) अज्झावयवग्गाणं
(च.ब.प्रव. ४)
 
.