2023-02-19 13:59:00 by ambuda-bot
This page has not been fully proofread.
कामसूत्रम् ।
७ आदितोऽध्यायः]
प्रयोज्यं स्थितंमुपविष्टं वा विजने किंचिगृहती पयोधरेण वि
ध्येत् । नायकोsपि तामवपीढ्य गृह्णीयादिति विद्धकम् ॥
नायिका प्रयोक्री प्रयोज्यं नायकं स्थितमुपविष्टं वा न गच्छेत् । त-
प्रयोक्तमप्रयोगात् । न संविष्टम् । असंगतत्वात् । विजने । अन्यत्र तु
स्तनप्रदर्शनस्यापि दुर्लभत्वात् । अथ व्यधनोपायमाह — किंचिदिति ।
तद्धस्तात्तत्समीपे वा किंचिदर्थजातमाददाना । पयोधरेणेति । यथासंभवं
प्राप्तेष्वङ्गेषु सा तमाक्षिपेदित्यर्थः । नायकोऽप्यपविध्यमानस्तां तथा व
हुशो व्याप्रियमाणां पार्श्वयोस्तद्भावित्वात्स्तनमहणनस्य स्वेनसकूटेनाप-
विध्येदिति वक्षसि पृष्ठे पार्श्वयोरेकेन बाहुपाशेन पुरस्ताद्वाभ्यां पृष्ठतश्च
प्रतिनिवृत्ताभ्यामवपीढ्य गृह्णीयात् । यथाकथंचिदनुरागं मयि यदि प्र
काशेत मामपविध्यतीति । एवं च द्वयोः स्तनस्यानल्पवदन्तः प्रविष्टत्वा-
द्विद्धकं भवतीति । क्षेपणं तु केवलमपविद्धकं नाम तदेकत्वादत्रैवागतम् ।
अस्य कर्मणीव प्रयोकी । विद्धकस्योभयजन्यत्वावावपि । तथा चोक्तम्-
'विचेष्टितापविध्येत कामिनी स्तनमालिनी । विद्धकेनेतरस्तत्र कचाकर्ष-
णकर्मणि ॥ इति ।
तदुभयमनतिप्रवृत्तसंभाषणयोः ॥
तदुमयमिति । स्पृष्टकं विद्धकं च । अनतिप्रवृत्तसंभाषणयोरेवासमाग-
तयोः । तत्रोमयस्य साधयितुं शक्यत्वात् । अतिप्रवृत्तसंभाषणयोस्तु न
सिद्धमेव । अप्रवृत्तसंभाषणयोः पुनः साधयितुमशक्यत्वादशक्यमेव
विज्ञेयम् ।
तमसि जनसंवाघे विजने वाथ शनकैर्गच्छतोर्नातिहस्वकाळमु-
द्वर्षणं परस्परस्य गात्राणामुदृष्टकम् ॥
जनसंवाघ इति । जनसंकुले । अन्धकारादिपु संभवात्प्रयोगसांकर्यम् ।
अतथागतैर्गमनमपि युक्तम् । एवं च सति नातिहस्वकालं चिरकालमुद्ध-
१. 'तत्प्रयोक्तुमशक्यप्रयोगत्वात्.' २. 'असंगतप्रयोगत्वात्.' ३. 'स्तनस्पर्शनस्यापि '
४. 'प्रहरणस्य. ' ५. 'अंसकूटादिना'. ६. 'प्रविष्टयो.' ७. 'इति' इति पुस्तकान्तरे
नास्ति. ८. 'कर्मणां विप्रयोकी.' ९. 'तु.'
७ आदितोऽध्यायः]
प्रयोज्यं स्थितंमुपविष्टं वा विजने किंचिगृहती पयोधरेण वि
ध्येत् । नायकोsपि तामवपीढ्य गृह्णीयादिति विद्धकम् ॥
नायिका प्रयोक्री प्रयोज्यं नायकं स्थितमुपविष्टं वा न गच्छेत् । त-
प्रयोक्तमप्रयोगात् । न संविष्टम् । असंगतत्वात् । विजने । अन्यत्र तु
स्तनप्रदर्शनस्यापि दुर्लभत्वात् । अथ व्यधनोपायमाह — किंचिदिति ।
तद्धस्तात्तत्समीपे वा किंचिदर्थजातमाददाना । पयोधरेणेति । यथासंभवं
प्राप्तेष्वङ्गेषु सा तमाक्षिपेदित्यर्थः । नायकोऽप्यपविध्यमानस्तां तथा व
हुशो व्याप्रियमाणां पार्श्वयोस्तद्भावित्वात्स्तनमहणनस्य स्वेनसकूटेनाप-
विध्येदिति वक्षसि पृष्ठे पार्श्वयोरेकेन बाहुपाशेन पुरस्ताद्वाभ्यां पृष्ठतश्च
प्रतिनिवृत्ताभ्यामवपीढ्य गृह्णीयात् । यथाकथंचिदनुरागं मयि यदि प्र
काशेत मामपविध्यतीति । एवं च द्वयोः स्तनस्यानल्पवदन्तः प्रविष्टत्वा-
द्विद्धकं भवतीति । क्षेपणं तु केवलमपविद्धकं नाम तदेकत्वादत्रैवागतम् ।
अस्य कर्मणीव प्रयोकी । विद्धकस्योभयजन्यत्वावावपि । तथा चोक्तम्-
'विचेष्टितापविध्येत कामिनी स्तनमालिनी । विद्धकेनेतरस्तत्र कचाकर्ष-
णकर्मणि ॥ इति ।
तदुभयमनतिप्रवृत्तसंभाषणयोः ॥
तदुमयमिति । स्पृष्टकं विद्धकं च । अनतिप्रवृत्तसंभाषणयोरेवासमाग-
तयोः । तत्रोमयस्य साधयितुं शक्यत्वात् । अतिप्रवृत्तसंभाषणयोस्तु न
सिद्धमेव । अप्रवृत्तसंभाषणयोः पुनः साधयितुमशक्यत्वादशक्यमेव
विज्ञेयम् ।
तमसि जनसंवाघे विजने वाथ शनकैर्गच्छतोर्नातिहस्वकाळमु-
द्वर्षणं परस्परस्य गात्राणामुदृष्टकम् ॥
जनसंवाघ इति । जनसंकुले । अन्धकारादिपु संभवात्प्रयोगसांकर्यम् ।
अतथागतैर्गमनमपि युक्तम् । एवं च सति नातिहस्वकालं चिरकालमुद्ध-
१. 'तत्प्रयोक्तुमशक्यप्रयोगत्वात्.' २. 'असंगतप्रयोगत्वात्.' ३. 'स्तनस्पर्शनस्यापि '
४. 'प्रहरणस्य. ' ५. 'अंसकूटादिना'. ६. 'प्रविष्टयो.' ७. 'इति' इति पुस्तकान्तरे
नास्ति. ८. 'कर्मणां विप्रयोकी.' ९. 'तु.'