जानकीपरिणयः /91
This page has not been fully proofread.
सप्तमः सर्गः ।
नीहारजालेन समं समन्तात्
सान्द्रं तमिस्रं शमयन्नुदेति ॥ ११ ॥
अलक्तकस्यैव रसैः प्रसिक्ता
लिप्तेव पङ्गैर्नवकुङ्कुमानाम् ।
कीर्णेव पूर्वाचलधातुचूर्णै:
प्राची नवैरर्ककरैर्विभाति ॥ १२ ॥
बालातपेनोषसि रूषितानि
विभान्ति पङ्केरुहकाननानि ।
क्रीडद्रमापादतलच्युतेन
लाक्षारसेनेव समुक्षितानि ॥ १३ ॥
न केवलं योजयति प्रियाभि-
श्रकान् प्रभाते सविता वियुक्तान् ।
अपि द्विरेफानरविन्दकोशाद्
विमोचितानंशुविधूतनिद्रात् ॥ १४ ॥
इति प्रजानामधिपो वचोभि-
वैतालिकानां गतसुप्तिरासीत् ।
प्रातः सरोजं कुमुदाद् गतानां
खैरलीनामिव राजहंसः ॥ १५ ॥
उत्थाय तल्पादुषसि क्षितीशो
निर्वर्त्य सन्ध्यानियमं समस्तम् ।
रथं समास्थाय रयादयासीत्
पुरीं विदेहेन्द्रभुजाभिगुप्ताम् ॥ १६ ॥
८३
नीहारजालेन समं समन्तात्
सान्द्रं तमिस्रं शमयन्नुदेति ॥ ११ ॥
अलक्तकस्यैव रसैः प्रसिक्ता
लिप्तेव पङ्गैर्नवकुङ्कुमानाम् ।
कीर्णेव पूर्वाचलधातुचूर्णै:
प्राची नवैरर्ककरैर्विभाति ॥ १२ ॥
बालातपेनोषसि रूषितानि
विभान्ति पङ्केरुहकाननानि ।
क्रीडद्रमापादतलच्युतेन
लाक्षारसेनेव समुक्षितानि ॥ १३ ॥
न केवलं योजयति प्रियाभि-
श्रकान् प्रभाते सविता वियुक्तान् ।
अपि द्विरेफानरविन्दकोशाद्
विमोचितानंशुविधूतनिद्रात् ॥ १४ ॥
इति प्रजानामधिपो वचोभि-
वैतालिकानां गतसुप्तिरासीत् ।
प्रातः सरोजं कुमुदाद् गतानां
खैरलीनामिव राजहंसः ॥ १५ ॥
उत्थाय तल्पादुषसि क्षितीशो
निर्वर्त्य सन्ध्यानियमं समस्तम् ।
रथं समास्थाय रयादयासीत्
पुरीं विदेहेन्द्रभुजाभिगुप्ताम् ॥ १६ ॥
८३