जानकीपरिणयः /54
This page has not been fully proofread.
जानकीपरिणये
सहसा विचित्य ददृशुर्न कुत्रचित्
सगरात्मजा ययापहारिणौ ॥ ४३ ॥
अहरत् तुरङ्गमयमेप मोषक-
स्तुरगस्य वाजिनमसावचूचुरत् ।
इति जनुरध्वनि समस्ततो जनां-
वरतः क्रुधा सगरभूपतेः सुताः ॥ ४४ ॥
क्षितिमण्डले तमनवेक्ष्य वाजिनं
विचिचीषवस्तदनु ते रसातले ।
अवदारणं विदधिरे तथा क्षितेः
स्थितिमाशशाङ्करवि तद्यथा भजेत् ॥ ४५ ॥
अथ ते निमीलितविलोचनं शनै-
रवलोकयन्तमधिचित्तमीश्वरम् ।
विलुलोकिरे कपिलमुग्रतेजसं
तुरगं च तस्य विचरन्तमन्तिके ॥ ४६ ॥
अयमत्र तिष्ठति तुरङ्गतस्करो
लघु बध्यतां झटिति वध्यतामिति ।
कटुभाषिणः कपिलरोपपावके
सुमतेः सुताः शलभतां प्रपेदिरे ॥ ४७ ॥
समचोदयत् तद्नु वाजिलिप्सया
सगरोंऽशुमन्तमसमञ्जसम्भवम् ।
स च तान् निरर्राक्ष्य भुवि भस्मसात्कृतान्
सलिलं प्रदातुमुदयुङ्ग दुःखितः ॥ ४८ ॥
सहसा विचित्य ददृशुर्न कुत्रचित्
सगरात्मजा ययापहारिणौ ॥ ४३ ॥
अहरत् तुरङ्गमयमेप मोषक-
स्तुरगस्य वाजिनमसावचूचुरत् ।
इति जनुरध्वनि समस्ततो जनां-
वरतः क्रुधा सगरभूपतेः सुताः ॥ ४४ ॥
क्षितिमण्डले तमनवेक्ष्य वाजिनं
विचिचीषवस्तदनु ते रसातले ।
अवदारणं विदधिरे तथा क्षितेः
स्थितिमाशशाङ्करवि तद्यथा भजेत् ॥ ४५ ॥
अथ ते निमीलितविलोचनं शनै-
रवलोकयन्तमधिचित्तमीश्वरम् ।
विलुलोकिरे कपिलमुग्रतेजसं
तुरगं च तस्य विचरन्तमन्तिके ॥ ४६ ॥
अयमत्र तिष्ठति तुरङ्गतस्करो
लघु बध्यतां झटिति वध्यतामिति ।
कटुभाषिणः कपिलरोपपावके
सुमतेः सुताः शलभतां प्रपेदिरे ॥ ४७ ॥
समचोदयत् तद्नु वाजिलिप्सया
सगरोंऽशुमन्तमसमञ्जसम्भवम् ।
स च तान् निरर्राक्ष्य भुवि भस्मसात्कृतान्
सलिलं प्रदातुमुदयुङ्ग दुःखितः ॥ ४८ ॥