This page has not been fully proofread.

पञ्चमोच्छ्वासः ।
 
चित्रपुत्रिका
 
कयन्तीम्, सपत्नीनामपि पादयोः पतन्तीम्,
अप्यामन्त्रयमाणाम्, पशूनप्यापृच्छमानाम्, भवनपादपानपि
'परिष्वजमानां मातरं ददर्श ॥
 
३५
 
दूरादेव च बाष्पायमाणदृष्टिरभ्यधात्-
अम्ब, त्वमपि
मां मन्दपुण्यं परित्यजसि । प्रसीद । निवर्तस्व" इत्यभिधान
'एव चरणयोर्न्यपतत् । देवी तु यशोवती तथा तिष्ठति पादनिहित-
शिरसि विमनसि कनीयसि प्रेयसि तनये, स्नेहसंभारेण निर्भरा-
'विभूतेनाभिभूयमाना निवारयितुं न शशाक बाष्पोत्पतनम् ।
- गदिकागृह्यमाणगलविकला च निःसामान्यमन्युतरली क्रियमाणा-
धरोद्देशा निमील्य नयने नयनाम्भ: सेकप्लवेन प्लावयन्ती विमलौ
कपोलौ, संछाद्य अंशुकपटान्तेन किंचिदुत्तानितं वदनेन्दुम्,
• दूयमानमानसा, स्मरन्ती प्रसवदिवसादारभ्य सकलमङ्कशायिनः
'शैशवमस्य ज्ञातिगृहगतहृदया "अम्ब तात, न पश्यतं पापां
परलोकप्रस्थितां मामेवमतिदुःखिताम्" इति मुहुर्मुहुराक्रन्दन्ती
पितरौ,, "हा वत्स, विश्रान्तभागधेयया न दृष्टोऽसि " इति
ष्ठं ज्येष्ठं तनयमसंनिहितं क्रोशन्ती, " अनाथा जाता इति
श्वशुरकुलवर्तिनी दुहितरमनुशोचन्ती, "निष्करुण, किमपराद्धं
तवामुना जनेन " इति दैवमुपालभमाना, " नास्ति मत्समा
 
-
 
भवाः कौलेयकाः श्वानः । 'कुलकुक्षिप्रीवाभ्यः श्वास्यलङ्कारेषु' । समानः पतिः
यसां ताः सपत्न्यः । आपृच्छमानाम् "आङि नुप्रच्छयो: " इत्यात्मने-
पदम् । बाष्पम् उद्वमन्ती बाष्पायमाणा । " बाष्पोष्मभ्यामुइमने " इति
क्यङ् । युवा कनीयान् कनिष्ठः ॥