This page has not been fully proofread.

॥ पञ्चम उच्छ्रासः ॥
 
अथ कदाचिद्राजा राज्यवर्धनं कवचहरमाहूय हूणान्
अपरिमितबलानुयातम् उत्तरापथं प्राहिणोत् ॥
प्रयान्तं च तं देवो हर्षः कतिचित्त्रयाणकानि तुरंगमैरनुव-
प्रविष्टे च कैलास प्रभाभासिनीं ककुभं भ्रातरि, वर्तमानो
विक्रमरसानुरोधिनि, तुषारशैलोपकण्ठेषु क्रीडन्मृग-
कतिपयान्यहानि बहिरेव व्यलम्बत । चकार च स्वरूपी-
दिवसैनिःश्वापदान्यरण्यानि ॥
 
एकदा तु वासतेय्यास्तुरीये यामे, प्रत्युषस्येव स्वप्ने दुर्नि
वहुतभुजा दह्यमानं केसरिणमद्राक्षीत् । तस्मिन्नेव दाव-
समुत्सृज्य शाबकान्, उत्प्लुत्य चात्मानं पातयन्ती सिंही-
[ । आसीच्चास्य चेतसि — "लोके हि लोहेभ्यः कठिनतराः
नेहमया बन्धनपाशा: । यदाकृष्टास्तिर्यचोऽपि एवमाच-
इति ॥
 
-
 
प्रबुद्धस्य चास्य मुहुर्मुहुर्दक्षिणेतरदक्षि पस्पन्दे । गात्रेषु
देव वेपथुर्विप्रथे । निर्निमित्तमेव अन्तर्वन्धनस्थानाच्च-
हृदयम् । अकारणादेव च अजायत गरीयसी दुःखा-
। किमिमिति च समुत्पन्नविविधविकल्पविमथितमतिः
वचं हरति स्वीकरोतीति कवचहरः । "वयसि च" इत्यच्प्रत्ययः ॥