This page has been fully proofread once and needs a second look.

.
 
म. १०. न. १०. सू. १२२]
 
अष्टमोऽष्टकः
 
७५५
 
( आश्व. श्री. ३.१० ) इति । चौलादिकर्मस्वप्येचाषा होमाथांर्था । सूत्रितं च -'तेषां पुरस्ता च्चत
स्र
आज्याहुतीर्जुहुयादग्न आयूंषि पवस इति तिसृभिः प्रजापते न स्त्वदेतान्यन्य इति च' ( आश्व. गृ.

१. ४. ४) इति ॥
 

 
प्रजा॑पते॒ न त्वदे॒तान्य॒न्यो विश्वा॑ जा॒तानि॒ परि॒ ता ब॑भूव
यत्क।

यत्का॑
मास्ते जुहुमस्तौहु॒मस्तन्नो॑ अस्तु व॒यं स्या॑म॒ पत॑यो रयी॒णाम् ॥ १० ॥

प्रजा॑पते॒ न त्वदे॒तान्य॒न्यो विश्वा॑ जा॒तानि॒ परि॒ ता ब॑भूत्र ।
व ।
यत्का॑मास्ते जुहु॒मस्तन्नो॑ अस्तु॒तु व॒यं स्या॑म॒ पत॑यो रयी॒णाम् ॥ १० ॥
 

 
हे [^v]प्रजापते Vवत् स्[^v]त्वत्तोऽन्यः कश्चित् [^v]एतानि इदानीं वर्तमानानि [^v]विश्वा विश्वानि सर्वाणि ॥

'शेश्छन्दसि बहुलम्' इति शेर्लोपः ॥ V[^v]जातानि प्रथमविकारभाञ्जि V[^v]ता तानि सर्वाणि भूत-

जातानि [^v][^v]परि V[^v]बभूव न परिगृह्णाति । न व्याप्नोति । स्त्वमेवैतानि परिगृह्य स्रष्टुं शक्नोपीति
षीति
भावः । परिपूर्वो <flag>भवतिः</flag> परिग्रहार्थः । वयं च [^v]यत्कामाः यत्फलं कामयमानाः [^v]ते तुभ्यं [^v]जुहुमः

हवींषि प्रयच्छामः V[^v]तत् फलं [^v]नः अस्माकम् [^v]अस्तु भवतु । तथा V[^v]वयं च [^v]रयीणां धनानां [^v]पतयः

ईश्वराः [^v]स्याम भवेम ॥ 'नामन्यतरस्याम्' इति नाम उदात्तत्वम् ॥
 
॥४॥
 
"
 
"
 

 
'
वसुं न ' इत्यष्टर्चं दशमं सूक्तं वसिष्ठपुत्रस्य चित्रमहस आर्षमान्नेयम् । आद्यापञ्चमी त्रिष्टुभौ

शिष्टा जगत्यः । तथा चानुक्रान्तं - ' वसुं नाष्टौ चित्रमहा वासिष्ठ आग्नेयं जागतमाद्यां पञ्चमीं चर्ते
'
इति । प्रातरनुवाकाश्विनशस्त्र<flag>स्त्र</flag>योरामेग्नेये क्रतौ जागते छन्दसीदं सूक्तम् । सूत्रितं च – ' वसुं न चित्र-

महसमिति जागतम् ' ( आश्व. श्री. ४. १३) इति ॥
 
वसु॑

 
वसुं॒
न चि॒त्रम॑हसं गृणीषे वा॒मं शेव॒मति॑थिमद्विष॒षे॒ण्यम् ।
 

स रा॑सते शुशु॒रुषो॑धो॑ वि॒श्वधा॑यसो॒सो॒ऽग्निर्होता॑ गृ॒हप॑तिः सु॒वीर्य॑म् ॥ १॥

वसु॑म् । न । चि॒त्रऽम॑ह॒सम् गृणी॒े। गृ॒णी॒षे॒ । वा॒मम् । शेव॑म् । अति॑थिम् । अ॒द्वि॒षेषे॒ण्यम् ।

सः । रा॒स॒ते । शुते॒ । शु॒रुवः॑ःधः॑ । वि॒श्वधा॑यसः । अ॒ग्निः । होता॑ । गृ॒हऽप॑तिः । सु॒ऽवीर्य॑म् ॥ १॥
 
vथ

 
[^v]व
सुं [^v]न वासकं सूर्यमिव /[^v]चित्रमहसं चायनीयतेजस्कमग्निं [^v]गृणीषे गृणे स्तौमि ॥ 'गृ
गॄ
शब्दे '। क्रैयादिकः। पुरुषव्यत्ययः । प्वादिस्वानूद्ध्रस्वः ॥ यद्वा । चित्रमहसमिति प्रथमार्थे द्वितीया । न

इति संप्रत्यर्थे । संप्रति वासकमप्ग्निमहं चित्रमहाः स्तौमि । कीदृशम् । V[^v]वामं वननीयं [^v]शेवं सुखकरम्
V

[^v]
अतिथिम् अतिथिवत्पूज्यं यद्वा हविर्वहनाय सततगामिनम् [^v]अद्विषेण्यं द्वेष्यरहितम् ॥ द्विषेः
[^१]
'कृत्यार्थे तवैकेन्"[^०]' इति केन्यप्रत्ययः । नञा 'बहुव्रीहौ नञ्सुभ्याम्' इत्युत्तरपदान्तोदात्तत्वम् ॥ [^v]सः

अग्निः V[^v]शुरुष: 'धः[^२] शोकस्य रोधयित्रीर्निवारथियित्रीः [^v]विश्वधायसः क्षीरप्रदानादिना विश्वं सर्वं जगद्धार-

यन्तीर्गाः [^v]सुवीर्यं शोभनवीर्यं[^v]रासते यजमानेभ्यो ददाति ॥ ' रा दाने ' । अस्माल्ले<flag>व्य</flag>डागमः ।

'सिब्बहुलम्"[^०]' इति सिप् । व्यत्ययेनात्मनेपदम् । विश्वशब्दोपपदाद्दधातेः 'वहिहाधाम्ञ्भ्यः[^०] ' इत्यसुन् ।

' णित्' इत्यनुवृत्ते: 'आतो युक्चिण्[^०]' ( पा. सू. ७.३.३३ ) इति युक् । मरुद्वृधादित्वात् पूर्वपदा-

न्सोतोदात्तत्वम्॥ कीदृशोऽग्निः । [^v]होता देवानामाहा<flag>ह्वा</flag>ता होमनिष्पादको वा [^v]गृहपतिः यजमानगृहाणा-

[^
]. त-भ- ' द्विषेः ' नास्ति ।
[^
].-त४. ५-4भ- शुरुधः शुचः ।