This page has been fully proofread once and needs a second look.

६४
 
गीतगोविन्दकाव्यम्
<bold>चतुर्थः सर्गः ४ ।
</bold>
 
स्निग्धमधुसूदनः ।

 
यमुनातीरवानीरनिकुञ्जे मन्दमास्थितम् ।
 

प्राह प्रेमभरोद्धाभ्रान्तं माधवं राधिकासखी ॥ १ ॥
 

 
<bold>
कर्णाटरागैकतालीतालाभ्यां
 
[ सर्गः ४
 
गीयते ॥ प्र० ८ ॥
</bold>
 
निन्दति चन्दनमिन्दुकिरणमनु विन्दति खेदमधीरम् ।

व्यालनिलयमिलनेन गरलमिव कलयति मलयसमीरम् ।

माधव मनसिजविशिखभयादिव भावनया त्वयि लीना ।

सा विरहे तव दीना ॥ ध्रुवम् ॥ २ ॥
 

 
मधुमथनं हृदि कृत्वा परं जयदेवीये मातौ वरम् ।

तनुते धातुं श्रुतिसुखकरं कुम्भो नृपशतवन्द्यश्विचिरम् ॥

इदानीं तयोः पृथक्कामावस्थां निरूप्य संयोजयितुमिच्छुर्दूतीयोगं निरूपयति-
-
<pratika>
यमुनातीरवानीरेति । </pratika>राधिकासखी माधवं प्राह । किंविशिष्टं माधवम् । प्रेम-

भरेण स्नेहोद्रेकेणोद्भ्रान्तमुद्विग्नचित्तम् । पुनः किंभूतम् । यमुनातीरस्थे वानीरनिकुञ्जे
चे

वे
तसनिकुञ्जे मन्दं निरुत्साहं यथा स्यात्तथा आस्थितमासीनम् । अथवा अमन्दमिति

वचन विशेषणम् । अतिशयव्याकुलां राधां दृष्ट्वा अमन्दं सवेगमाह । पथ्यावक्त्रं छन्दः
'

"
युजोर्जेन स'" इति । पूर्वोक्तमेव स्पष्टयति । अत्र गीते विरहोत्कण्ठिता नायिका

वर्णनीया '"नायिका लक्षणैर्युक्ता गीतकाव्येषु दर्शिता । एकैव नायिका वापि हरमू-

र्
तिरिवाष्टधा । वाससज्जा समुत्कण्ठा स्वाधीनभर्तृका तथा । कलहान्तरिता वापि

विप्रलब्धाभिसारिका । खण्डिता प्रोषिता चैव नायिकाश्चाष्ट संमताः ।'" तत्र समु
-
त्कण्ठितालक्षणं भरते– ' -- "यस्याः समुचितेऽप्यहिह्नि प्रवासी नैति वल्लभः । सा स्मरान-

लसंतप्ता विरहोत्कण्ठिता मता" ॥ १ ॥ <pratika>निन्दतीति । </pratika>पूर्वं ध्रुवपदं व्याक्रियते -
-
<pratika>
सा विरहे इति ।</pratika> हे माधव, सा राधा भावनया त्वयि लीना त्वद्ध्यानेन

त्
वन्मयत्वं प्राप्ता इति बुद्ध्या त्वयि लीनेति । लात्वामन्तरा स्थिता । उत्प्रेक्षते ।
 

 
पूर्वसर्गे <error>कृष्णस्थ</error><fix>कृष्णस्य</fix> विरहावस्था वर्णिता । अत्र तु राधायास्तापमाह -- <pratika>यमुनेति ।
</pratika>
राधिकायाः सखी माधवं कृष्णं वक्ष्यमाणमुवाच । राधिकेत्यत्रानुकम्पायां कः । कीदृशं

कृष्णम् । यमुनातीरवानीरनिकुञ्जे वेत्रलताच्छन्न प्रदेशे मन्दं स्वैरमास्थितमासीनम् । तत्र

हेतुगर्भविशेषणमाह - - <pratika>प्रेमेति ।</pratika> प्रेमभरेण राधिकाविषयस्नेहाधिक्येनोद्भ्रान्तमुद्विग्नम् ।

तथा च प्रेमभरेण ध्यानपरम्परया तां साक्षात्कृत्य तदन्त्रेवेषणं विहाय लतागृहस्थित मिति

भावः । '"अथ वॆवेतसे । रथाभ्रपुष्पविदुलवेत्रवानीरवञ्जलाः'" इत्यमरः
'
। "मन्दः खले

मन्दगते मूर्खे स्वैरिणि रोगिणि'" इति विश्वः ॥
१ ॥ <pratika>निन्दतीति । </pratika>गीतस्यास्य कानड-

रागः एकतालीतालश्च । गीतार्थस्तु -- हे माधव, सा राधा तव विरहे त्वद्विश्लेषे चन्दनं
 
CC-0Pt. Chakradhar Joshi and Sons, Dev Prayag. Digitized by eGangotri