This page has been fully proofread once and needs a second look.

गीतगोविन्दकाव्यम्
 
[ सर्गः १
 
रासोल्लासभरेण विभ्रमभृतामाभीरवामभ्रुवा-

मभ्यर्णे परिरभ्य निर्भरमुरः प्रेमान्धया राधया ।

साधु त्वद्वदनं सुधामयमिति व्याहृत्य गीतस्तुति-

व्याजादुद्भटचुम्विबितः स्मितमनोहारी हरिः पातु वः ॥ १२[^१]

 
इति श्रीजयदेवकृतौ गीतगोविन्दे सामोददामोदरो नाम प्रथमः सर्गः ॥ १
 
m
 
Us
 

 
सुवृत्तत्वं साधुता च विराजते । काव्यस्य सुजनस्येव यद्यौचित्यवती क्रिया ॥'
"
इति ॥ ११ ॥ इदानीं सर्गान्ते कविराशिषमाशास्ते -- <pratika>रासोल्लासेति ।</pratika> हरिर्वो

युष्मान्पातु । किंभूतो हरिः॑ःरिः । राधया गीतस्तुतिव्याजात् । अमृतमयमुखनिर्गतत्वात्

इदं गीतममृतमेवेति मिषेण व्याहृत्य उत्कटं यथा स्यात्तथा चुम्बितः । इतीवि
ति
किम् । साधु युक्तमेतत् यद्गीतममृतकल्पम् । यतस्त्वद्वदनं सुधामयम् । अत्र विकारे

मयट् । अत्रान्यनारीसंनिधौ चुम्बनमयुक्तमिति गीतस्तुतिव्याजोक्तिः । किं कृत्वा ।

निर्भरं गाढं यथा स्यात्तथोरः परिरभ्य । क्व । आभीरवामध्भ्रुवां गोपाङ्गनानामभ्यर्णं

समीपे । किंभूतानां वामभ्रुवाम् । रासो गोपक्रीडा तस्योल्लासः संहर्षप्रादुर्भावस्तस्य

भरेण विलासवतीनाम् । किंभूतो हरिः । स्मितेनान्यनारीणां मनो हर्तुं शीलं यस्य

स तथा । अथवा अन्यनारीसमीपे आलिङ्गनं लज्जा वह मिति तत्परिजिहीर्षया
चिन्न पश्यति' इति

राधाया हेतुगर्भं विशेषणमाह प्रेमान्धयेति । '"कामान्धः
 
किंचिन्न पश्यति" इति
वचनादतिप्रेम्णा व्याकुलयेत्यर्थः । अत्र विप्रलम्भः शृङ्गारः । आशीरप्रस्तुतप्रशंसा-

व्याजोक्त्याक्षेपहेतवोऽलंकाराः । प्रगल्भा नायिकाः । मुग्धो नायकः । अत्र '"तरुमिव

कमितारं चुम्बनार्ताधिरोढुं यदभिलषति नारी तच्च वृक्षाधिरूढम् ॥" इति कृत्वा

वृक्षाधिरूढमाश्लेषः । '"आभीरजा श्चुम्बनहार्यचित्ताः'" इति, '"नमितकमिदमाहुर्योषितो

यद्लेन प्रियमुखमभिवकंक्त्रं न्यस्य तिष्ठन्त्युदास्याः'" इति रतिरहस्यात् नमितकं नाम

चुम्बनविशेषः । शार्दूलविक्रीडितं छन्दः । अत्र राधाया वीरायितेनोत्साहात्म कस्य

वीररसस्याविर्भावात्तदुपयोगिनी आरभटी वृत्तिः । द्वित्रिपदे तु पाञ्चाली रीतिः

अर्धमागधी गीतिश्चति । स्थितलयं गानम् ॥ १२ ॥
 
.
 
यत्सर्ग

यत्सर्गं
संविधातुं नृपतिगुणनिधिं सर्गकर्तुर्निसर्गा-

च्छिक्षाभूत्सर्गवर्गः सकलकलितॄणां स्वर्गिणामग्रिणां च
 

 
किं चेति। पिकानां कोकिलानां कुहूः कुहूरित्येवंरूपाः गिरः शब्दा उन्मीलन्ति प्रकटी भवन्ति ।

कीदृश्यः । कलोत्तालाः कला अव्यक्तगिरो मधुराः, उत्ताला उद्भटाः । कस्मात् । स्निग्धा

ये रसाला आम्रवृक्षास्तेषां ये मौलयोऽग्रभागास्तत्र यानि मुकुलानि तान्यालोक्य वीक्ष्य

यो हृषोंर्षोदय आनन्दाविर्भावस्तस्मात् । अत्र क्वचित् '"अद्योत्सर्ग'" इति पाठः । तत्राद्य वसन्
 
ते
 
[^
.] इदं पद्यं रसमञ्जरीव्याख्याकृता न टीकितं वा तट्टीका लेखकादिप्रमादाद्भग्ना वेति

नावगम्यते ।
 
CC-0Pt. Chakradhar Joshi and Sons, Dev Prayag. Digitized by eGangotri