This page has been fully proofread once and needs a second look.

सर्गः ७ ] रसिकप्रिया-रसमञ्जर्याख्यटीकाद्वयोपेतम्
 
९७
 
मम मरणमेव वैव[^१]रमिति वितथकेतना । 199

किमिति[^२] विषहामि विरहानलमचेतना ॥ यामि हे० ॥ ३ ॥
माँ

 
मा[^३]
महह विधुरयति मधुरमधुयामिनी ।
 

कापि हरिमनुभवति कृतसुकृतकामिनी ॥ यामि हे० ॥ ४ ॥
 

 
मसमशरकीलितं वर्तते । अथवा यदिति यद्वचनेनाव्यवहितमेव सखीवचनं

परामृश्यते । यद्वचनानुसरणाय गहनं शीलितं तेन तद्वचनहेतुना मम हृदय-

मसमशरपीडितं <error>। वर्तते ।</erro><fix>वर्तते ।</fix> अत्र यच्छब्दस्याप्राधान्यात्समासेन निर्गुणत्वाच्च न प्रधा-

नत्वेनान्वयः संभवी, विवक्षितार्थासमर्पकत्वात् ॥ २ ॥ अपि च । <pratika>ममेति ।</pratika> इहाचे-

तनाहं चैतन्यरहिता विह्वलत्वमाप्ता विरहानलं विषहामि । कथमिति विषहामीति । धा-

त्वन्तरमप्यस्तीत्यवधार्यताम् । तदसद्भावे भ्रान्तिर्मास्तु । तत्संदेहनिराकरणार्थं काम-

धेनावीक्ष्यताम् । अत्र विषह्य किं शक्ता वित्यस्य ( ? ) दिवादित्वचुरादित्वभ्वादित्व-

परस्मैपदिनो न सन्ति । किंविशिष्टा अहम् । इतीव हेतोः वितथकेतना वितथं केतनमा-

वासो यस्याः । प्रियशून्यत्वात् । अथवा वितथं निमन्त्रणं यस्याः सा । सखीमात्रवचनेन

हि तामनुसरणेन वा ईदृशस्य साहसस्यानुपघातात् । अथवा वितथं केतनं देहो यस्याः

प्रियाप्राप्तेः ॥ एवं सति मम मरणमेव वरं न देहधारणम् ॥ ३ ॥ अपि च ।

<pratika>
मामहहेति । </pratika>मधुरमधुयामिनी कोमला सरसा वसन्तरात्रिर्मामां विधुरं करोति ।

अपि च । कापि कृतसुकृतकामिनी कृपया हरिमनुभवति । एतावताऽहं मन्दभाग्या
 

 

 
वरमुत्कृष्टम् । तत्र हेतुमाह -- इह वनेऽचेतना समूर्च्छा । यद्वा । अचेतना मूर्च्छया शाज्ञान-

रहिता । यद्वा । अः कृष्णस्तत्र चेतना बुद्धिर्यस्यास्तादृशी । विरहानलं विरहाग्निं किमिति
बि

वि
षहामि सहे । तथा च । इह मम दुःखस्य कोऽपि शाज्ञातापि नेत्यरण्यरुदितं किमित्याचरा-

मीति भावः । कीदृश्यहम् । अतिवितथकेतनातिशयेन वितथं मिथ्याभूतं केतनं गृहं यस्या-

स्तादृशी । यद्वा । अतिवितथं केतनं शरीरं यस्याः सा । तथा च । निरुपमसौन्दर्या-

लयमपीदं शरीरं तेन विना विफलमित्यर्थः । अतिवितथकेतन मिमं स्वपतिं विहायान्य-

पुरुषमभिसृतवतीत्येवंरूपलाञ्छनं यस्यास्तादृशी । तस्मिन्मिलिते लक्षणमपीदं न मे

दुःखाय स्यात् । संप्रति तु मृषालक्षणमात्रं मे दुःखदमिति भावः । '"केतनं लाञ्छने

काये गृहे चोपनिमन्त्रणे ।'" इति विश्वः । 'प"षह मर्षणे'" इति चुराद्यन्तर्गणयुजादौ

परस्मैपदी विकल्पेन णिजन्तः पठितः । तस्य णिचोऽभावे विषहामीति प्रयोगः ॥ ३ ॥

<pratika>
मामित्यादि ।</pratika> अहहेति खेदे । इयं मधुरा मनोहरा मधुयामिनी वसन्तरात्रिर्मा
मां
विधुरयति विकलयति । कापि कृतं पुण्यं यया एतादृशी कामिनी हरिं कृष्णमनुभवति ।

केलिसमये पश्यति । '"विधुरं स्यात्प्रतिश्लेषे विधुरो विकलेऽन्यवत्'" इति विश्वः ।
'

"
मधुरं सरसे ज्ञेयं स्वादुन्यपि मनोहरे'" इति धरणिः । '"स्याद्धर्ममस्त्रियां पुण्यश्रेयसी सुकृतं
 
'

 
[^१.] "
अतिवितथ'" इति पाठः । [^ '.] "किमिह वि०'" इति पाठः । [^ '.] "मामिह'" इति पाठः ।
 
CC-0Pt. Chakradhar Joshi and Sons, Dev Prayag. Digitized by eGangotri