This page has been fully proofread once and needs a second look.

७८
 
गीतगोविन्दकाव्यम्
 
[ सर्ग: ५
 
दहति शिशिरमयूखे मरणमनुकरोति ।
 

पतति मदनविशिखे विलपति विकलतरोऽति । तव वि० ॥ २ ॥

 
ध्वनति मधुपसमूहे श्रवणमपिद्धाति ।
 

 

मनसि कलितविरहे निशि निशि रुजमुपयाति । तव वि० ॥ ३ ॥

 
वसति विपिनविताने त्यजति ललितधाम ।
 

लुठति धरणिशयने बहु विलपति तव नाम । तव वि० ॥ ४ ॥

 
भणति कविजयदेवे विरहविलसितेन ।
 

मनसि रभसविभवे हरिरुदयतु सुकृतेन । तव वि० ॥ ५ ॥
 

 

 
कुसुमनिकरे स्फुटति सति विकसति सति ॥१॥ अपि च । <pratika>दहतीति ।</pratika> शिशिरमयूखे

हिमरश्मौ दहति सति मरणमनुकरोति मृतकल्पो भवति । तत एवं मदनविशिखे पतवि
ति
सति विकलतरोऽतिशयेन विकलः सन्नतीव विलपति ॥ २॥ अपि च । <pratika>ध्वनतीति ।
</pratika>
मधुपसमूहे ध्वनति सति श्रवणमपिदधाति आच्छादयति । निशि निशि प्रतिरात्रौ मनसि

कलित विरहे सति झटिति रुजं पीडामुपयाति प्राप्नोति ॥ ३ ॥ अपि च । <pratika>वसतीति ।
</pratika>
विपिनविताने वनविस्तारे चण्डविषकल्पे वने वसति संतिष्ठते । त्वद्विरहेण ललितं

मनोहरमपि धाम त्यजति । पुनः किं करोति । धरणिशयने तव नाम कृत्वा परिदेवनं

करोति ॥ ४ ॥ अपि च । <pratika>भणतीति ।</pratika> कविजयदेवे भणति सति विरहविलसितेन

वियोगविलासेन रभसविभव उत्साह संपन्ने मनसि । अर्थात्तव सुकृतेन हरिरुदयं प्राप्नोतु
 

 

 
बाणैस्तत्संनिहितेन कामेन विरहिणां हृदयं विदारणीयमिति भावः ॥ १ ॥ किं च । <pratika>दह-

तीति । </pratika>शिशिरमयूखे हिमकिरणे दहति सति मरणं मरणावस्थामनुकरोति । मरणावस्थायां

यादृशी मूर्च्छादिरूपा चेष्टा तां स्वीकरोति । अथ च मदनविशिखे कामबाणे पतति सति

विकलतरोऽतिविह्वलतरो विलपत्यतिशयेन विलापं करोति ॥ २ ॥ किंच । <pratika>ध्वनतीति ।
</pratika>
मधुपसमूहे भ्रमरसमूहे ध्वनति गुञ्जति सति श्रवणं श्रोत्रं हस्ताभ्यामपिदधाति मुद्रयति ।

अथ च निशि निशि प्रतिरात्रौ चित्ते रुजं पीडामुपयाति प्राप्नोति । कीदृशे मनसि ।

कलित उद्भूतो विरहो यत्र तादृशे ॥ ३ ॥ किंच । <pratika>वसतीति ।</pratika> स विपिनविताने वनविस्तारे

वसति तिष्ठति । ललितं मनोहरं धाम मन्दिरं त्यजति । '"धाम देहे गृहे रश्मौ

स्थाने जन्मप्रभावयोः'" इति विश्वः । किंच स धरणीशयने भूशय्यायां लुठति । तव

नाम '"हे प्राणेश्वरि, हे प्रिये, हे राधे'" इत्येव बहु वारं वारं विलपति विशेषेण जल्पति ।

॥ ४ ॥ <pratika>भणतीति ।</pratika> श्रीजयदेवकवौ भणति कथयति ( सति ) यत्सुकृतं पुण्यं जातं

तेन मनसि । अर्थाद्गायतां शृण्वतां च हरिः कृष्ण उदयत्वा विर्भवतु । कीदृशे मसि ।

रभसस्य कृष्ण कीर्तनविषयोत्साहस्य विभवः प्राचुर्यं यत्र तादृशे हरिविरहविलसितेन

विलासेनोपलक्षिते । स्तुगत्या
तस्य कालान्तर्यामिरूपतया न केनापि सह

विश्लेषः, अपि तु लीलया तस्य विरहविलासमात्रमिति भावः । विरहिविलसितेत्यत्र
 
CC-0 Pt. Chakradhar Joshi and Sons, Dev Prayag. Digitized by eGangotri