This page has not been fully proofread.

१२
 
श्रीमद्वेदान्तदेशिकस्तोत्राणि ।
 
विग्रहस्य सकलमनुजनयन विषयीकरणं विना कथं विश्वममृ-
तप्लावनेनाप्यायितं भवेत् । कथं चाक्रूरमालाकारादिपरमभा-
गवतानां दृष्टिचिचापहरणेन तद्भक्तिरूपधर्मवर्धनम् । अवता-
रितभक्तियोगरूपगीताया गीतेत्यसाधारणो व्यपदेशः । निरु-
पपदगीताशब्दो भगवद्गीतामभिदध्यात् । 'गीताः सुगीताः
कर्तव्याः' इति ऋषिवचनम् । गीतान्तराणामनुगीता, शिव-
गीता, श्रुतिगीता, भ्रमरगीता, गोपिकागीतेति सविशेषना-
मान्येव भवन्ति ॥
 
अवतारप्रशंसायां ब्रह्मणोच्यते ' को वेत्ति भूमन्भगवन्प-
रात्मन्योगेश्वरोतीर्भवतत्रिलोक्याम्' इति । तत्रावतरद्ब्रह्म
भूमन्निति संबोध्यते । अल्पप्रत्यर्थिनो विभुभूतभूम्नोऽल्पभूमि-
काभूतावतारवेषपरिग्रहः सर्वशक्ति विना दुर्घट इति तेन
संबोधनेन व्यज्यत इव । तदेव निपुणं प्रदर्श्यते आचार्यै:
' यस्यासौ भजते कदाचिजहद्भूमा स्वयं भूमिकाम्' इति
स्वज्ञानप्रदात्रीं हयवदनभूमिकारूपाचार्य भूमिका परिपहीत्रीमा-
दिमां देवतामुद्दिश्य । तेजोमयस्य देवस्य विभोभूमिकापरि-
ग्रहः श्रमसाध्य इति प्रथमश्लोकपठितेन भूमिकाशब्देनाचार्या
व्यञ्जयन्तीव । 'अजहद्भूमा स्वयं भूमिकाम्' इत्यवतारेषु
सकळमनुजदृश्यत्वाय भूमिकापरिग्रहेऽपि निरतिशयबृहत्व-
MPL Sastry Library Free Digitisation indoscripts.org (ISRT)