2023-03-06 13:39:40 by Vidyadhar Bhat
This page has been fully proofread once and needs a second look.
श्रीमद्वेदान्तदेशिकस्तोत्राणि ।
"
म
मग्निं पीडयामास शत्रुः । तदाप्तभूतपुत्रस्य क्रोधाग्निस्तेनाजा-
ज्वल्यत । पीडितोऽग्निरन्यमग्निमुदपा
तृव
त्वात् । क्रोधाग्निं च पितरं मत्वा तं संततर्प शत्रुजातिक्षत
जधाराभि: । दीर्घायुश्चिरजीवी परशुराम: तत्क्रोधोऽपि चिर-
जीवी । बहुकालं तेन पितृतर्प
क्रोधो दीर्घः । क्र
सन्ततीर्विच्छिद्य विच्छिद्य तद्रक्तधाराभिर्निवापाञ्जलिं ददौ ।
क्रुद्धस्य करुणागन्धो न स्यात् । शत्रुरुधिरदर्शनं तस्य परम
णनं भवेत् । स्त्र्यपि द्रौपदी दुःशासनरुधिरेण स्वकेशपाशमा-
ञ्जिजिषत् । क्रोधा
तोऽपि शात्रववधेनाराधितः स्यात्' इति राक्षसः । दिवं ग-
तोऽपि पिता शत्रुवधेनारात्स्येत । अमृतत्वतुल्यत्वेन वर्णि
स्वर्गसुखमनुभवन्नपि ततोऽप्यधिकं सुखमनुभवेच्छत्रुवधेनेति
मुद्राराक्षसश्लोकस्य भाव इत्यवधेयम् । अग्नावाज्यादिकं
क्रमेण हूयेत, न यौगपद्येन, सकृद्वा । ' क्रमेण युगपद्वा'
इति विकल्पशिरोवर्णनं क्षणभङ्गवादि
क्रोधस्य क्षणिकत्वम्, किं त्वनेकजन्मानुगतत्वम् । अतः
✔