2023-03-03 09:16:31 by Vidyadhar Bhat
This page has been fully proofread once and needs a second look.
२५.
सूत्रकारश्च कार्यस्य कारणानन्यत्वं सूत्रयति, नैक्यम् ।
फलदशायां चाविभागमेव प्रतिजानीते 'अविभागेन दृष्टत्वात्
इति, नैक्यम् । 'त
मोक्षोपायतया सूत्रयति । स्वमात्रविश्रान्तिरूपस्वनिष्ठता न
मोक्षप्रापिका । कृत्स्नस्य चिदचित्प्रपञ्चस्य तदन्तर्गतस्य स्व
स्यापि ब्रह्ममयता भावनीया अभ्यसनीया सात्मीकार्या च ।
तादृशानुभवः प्रमा । पृथक्त्वानुभवो भ्रमः । प्रपन्नश्च ब्रह्म-
मयतां प्रपन्न: स्यात् । ' त्वां चिन्तयंस्त्वन्मयतां प्रपन्नः ,
इति वदन्त आचार्या एतत्सू
सर्वमित्युक्ते स्वव्यतिरिक्तस्य सर्वस्य ब्रह्मापृथक्त्वं झटित्य-
भ्युपगच्छामः तदपृथक्त्वस्यास्मत्प्रत्यक्षानुभवाविरुद्धत्वात् ।
अस्माकं तदपृथक्त्वे न तूर्णं विश्वसिमः, पृथक्त्वाभिमान -
स्यास्माकमत्यन्तदृढत्वात् । शास्त्रवासनया सुदृढश्रद्धया दृढा-
भ्यासेन च स्वपृथक्त्वबुद्धिर्व्यपोह्येत । अत एव श्रुतिः
प्रथमं सर्वस्येदम ऐतदात्म्यरूपं सदात्मकत्वमुपदिश्यान्ते
' तत्त्वमसि' इति संबोध्य
स्वपर्यन्त
स्वपर्यन्तमैतदात्म्यानुभवे कृत्स्नप्रप
रूढा भवेत् । एतत्क्रमेणैव भगवान् धर्मराज: ' सकलमिदं