2023-03-07 05:13:22 by Vidyadhar Bhat
This page has been fully proofread once and needs a second look.
स्तोत्रमवतु
वेङ्कटेश्वरकवौ । कविर्भगवान् । क
नटभूमिकास्तोत्रं कवौ जातम् । 'अहिरेव ह्
जानाति न संशयः ।' कवि: कवेर्नटस्य भूमिका: स्तौति ।
कवेर्जनिं कविः सम्यग्जानीयात् । युक्तमिदं देवेशस्यावतार-
स्तोत्रं वेङ्कटेश्वरो रचयामा
१०९
कवौ जातं जगन्मङ्गलम् । यथा स्तुत्य : कविः स्रष्टा,
स्तोता कविरपि स्रष्टा । स्तुत्य
कृतनियमवती सुखदुःखमयी । तस्य स्वावताररूपस्व-
सृष्टिस्तु नियतिकृतनियमरहिता स्वेच्छामात्रनिर्वृत्ता ह्ला
मयी । स्तोतुः कवेः स्वेतरसृष्टि
गया
शयह्लादैकमयमिदं स्तोत्रम् । कविरूपोदन्वति क
मथिते जातमिदं जगन्मङ्गलं स्तोत्रम् । यथा क्षीरोदधि-
मथने सर्वमङ्गला जाता, तथेदं जगन्मङ्गलं जातमेतदुद-
न्वन्मथने । यथा जातो भगवदवतारो जगत्कल्याणभूतस्त-
थेदं तज्जन्मस्तोत्रम् । यादृशं प्रतिपाद्यं भगवज्जन्म तादृशं
तत्प्रतिपादकस्य स्तो
इति शुभातननप्रार्थनायामेतत्स्तोत्ररूपजगन्मङ्गलविस्तारणम-
व्
प्यन्तर्गतमिव ॥