This page has been fully proofread once and needs a second look.

66
 
श्रद्धातिशयः (अयं प्रोयोजनपरकव्युत्पत्तिः), तां प्रयोजनत्वेनोद्दिश्य

तत आगतो भाक्त इति गौणो लाक्षणिकश्च । अथवा मुख्यस्य

चागस्य भङ्गो भक्तिरित्येवं मुरयार्थबाधा, निमित्तं, प्रयोजनमिति

त्रयसद्भाव उपचारबीजमित्युक्तं भवति । (इति लोचनकारोक्तिः)
 

भक्तिर्नाम
 

अभिधेयेन सामीप्यात्सारूप्यात्समवायतः ।

वैपरीत्यात्क्रियायोगाल्लक्षणा पञ्चधा मता ॥
 

इत्यभियुक्तोक्तप्रकारोपचारविशेषात्मिका, सारूप्यादिना सम्बन्धे-

नाभिधेयसम्बन्धिनोऽर्थान्तरस्य बोधिका लक्षणाऽपरपर्याया-

ऽभिधामूलिका, "भज्यते सेव्यते प्रसिद्धतयोद्घोष्यते" इति

भक्तिरिति योगवती समारोपिता गौणी शक्तिः । तस्याः आगत-

स्तज्ज्ञानप्रयोज्यारोपीयविषयताश्रयो भाक्तः । (इति दीधिति-

कारोदीरितम्)।
 

 
भङ्गी
 
ध्वन्यालोकपारिभाषिकपदकोशः
 
व्याजश्च ।
 
भणितिः
 

विच्छेदः, छलनिभः, कल्लोलः, भेदः, प्रकारः, कौटिल्यम्,
 
I
 
भयानकः
 

व्याजश्च ।
 
भणितिः
वाक्, कथनम् च ।
 

 
भयानकः
भयस्थायीभवात्मकः रसः अयम् । विकृतरवश्रवणम्,