This page has not been fully proofread.

66
 
श्रद्धातिशयः (अयं प्रोयोजनपरकव्युत्पत्तिः), तां प्रयोजनत्वेनोद्दिश्य
तत आगतो भाक्त इति गौणो लाक्षणिकश्च । अथवा मुख्यस्य
चागस्य भङ्गो भक्तिरित्येवं मुरयार्थबाधा, निमित्तं, प्रयोजनमिति
त्रयसद्भाव उपचारबीजमित्युक्तं भवति । (इति लोचनकारोक्तिः)
 
भक्तिर्नाम
 
अभिधेयेन सामीप्यात्सारूप्यात्समवायतः ।
वैपरीत्यात्क्रियायोगाल्लक्षणा पञ्चधा मता ॥
 
इत्यभियुक्तोक्तप्रकारोपचारविशेषात्मिका, सारूप्यादिना सम्बन्धे-
नाभिधेयसम्बन्धिनोऽर्थान्तरस्य बोधिका लक्षणाऽपरपर्याया-
ऽभिधामूलिका, "भज्यते सेव्यते प्रसिद्धतयोद्घोष्यते" इति
भक्तिरिति योगवती समारोपिता गौणी शक्तिः । तस्याः आगत-
स्तज्ज्ञानप्रयोज्यारोपीयविषयताश्रयो भाक्तः । (इति दीधिति-
कारोदीरितम्)।
 
भङ्गी
 
ध्वन्यालोकपारिभाषिकपदकोशः
 
व्याजश्च ।
 
भणितिः
 
विच्छेदः, छलनिभः, कल्लोलः, भेदः, प्रकारः, कौटिल्यम्,
 
I
 
भयानकः
 
वाक्, कथनम् च ।
 
भयस्थायीभवात्मकः रसः अयम् । विकृतरवश्रवणम्,