This page has not been fully proofread.

देशी शब्दकोश
 
वरसरक–खाद्य- विशेष - 'सक्कुलि वेढिम-वरसरक- चुण्णकोसग' ( प्र १०१६)
वरिल्लिया - जिसकी सगाई की गई हो वह 'सा य उग्गसेणन तुस्स
धणदेवस्स वरिल्लिया' (बूटी पृ ५६ ) ।
 
वरिसाल - वर्षावास ( उसुटी प ६० ) ।
 
-
 
वरिसोलग – पक्वान्न विशेष, खाद्य वस्तु ( प्रसाटी प ५६ ) ।
वरुअ – इक्षुसदृश तृण (दे ६।६१ वृ) ।
 
वरुड - एक प्रकार के शिल्पी (अनुद्वा ३६० पा) ।
वरुट्ट - मयूर पंख के शिल्पी (प्रज्ञा १९७ ) ॥
वरुंड – एक प्रकार के शिल्पी (अनुद्वा ३६०) ।
 
किं
 
वरेइत्थ – फल, लाभ, प्रयोजन ( दे ७ ४७ ) - (वरउफमारणे तुज्झ
वरेइत्थं' (वृ) ।
 
वरेल्ल – रोम पक्षी विशेष ( प्रज्ञा १७६ ) 1
वलअंगी-बाड़वाली (दे ७१४३ ) ।
वलंगणिआ – बाड़वाली ( दे ७॥४३ ) ।
वलग्गंगणी - वृति, बाड़ ( दे ७।४३) ।
वलद्द - बैल (आवहाटी २ पृ १२३ ) ।
वलभी - यान- विशेष
- 'संदण - रथ - वलभी- पदोलि' ( विपृ २०० )।
वलमय -- शीघ्र, जल्दी - किमागओ वच्च वलमयं तत्थ' ( दे ७१४८ वृ) ।
वलय- १ धान्यशाला- 'कडपल्लाणं सण्णा तणपल्लाणं च देसितो वलया'
(बुभा ३२६८) । २ खेत, क्षेत्र (आचूला ३१४८; दे ७१८५) ।
३ घर ( दे ७७८५ ) ।
 
वलयणी – वृति, बाड़ (दे ७॥४३) ।
 
-
 
वलयबाहा - जहाज में स्थापित एक दीर्घ काष्ठ जिस पर ध्वजा आदि बांधी
जाती है- 'संसारियासु वलयबाहासु ऊसिएसु सिएसु झयग्गेसु'
( ज्ञाटीप १४३ ) ।
 
-
 
वलयबाहु – १ लंबा काष्ठ जिस पर ध्वजा आदि बांधी जाती है, आवेल्लक
(ज्ञाटी प १४३) । २ हाथ का आभूषण-विशेष, चूडा
(दे ७१५२) ।
 
बलया – १ माया (सू १ । १३ । २३) । २ वेला, समुद्रतट-
'तिबलागमुहम्मुक्को, तिक्खुत्तो वलयामुहे ।
तिसत्तक्खुत्तो जालेणं, सइ छिन्नोदए दहे ॥
 
Jain Education International
 
For Private & Personal Use Only
 
www.jainelibrary.org