2023-06-02 12:01:25 by Lakshmainarayana achar
This page has been fully proofread once and needs a second look.
[ द्वितीयः
+
इति कुतश्चित्संलपतो जनसमाजादुपलभ्यामुतो बुभुत्सुस्त्वद्गतिं तमु
द्देशमगमम् । न्यशामयं च तस्मिन्नाश्रमे कस्यचिच्चू
छायायां कमप्युद्विग्नवर्
क्षणं विश्रान्तः 'क्कासौ भगवान्मरीचिः, तस्मादहमुपलिप्सुः प्रसङ्ग -
घो
प्रेषितस्य सुहृदो गतिम्, आश्चर्यज्ञानविभवो हि स महर्षि -
र्म
र्मह्यां विश्रुतः' इत्यवादिषम् । अथासावुष्णमायतं च [^१निःश्वस्
शंसत् – 'आसीत्तादृशो मुनिरस्मिन्नाश्रमे । तमेकदा काममञ्जरी-
पदचन्द्रिका ।
'संलापो भाषणं मिथः' इत्यमरः । उपलभ्य ज्ञात्वा । अमुतः । मुनेरित्यर्थः । बुभुत्सु
र्वो
इव वर्ण: कान्तिर्यस्येति स तम् । 'उद्विग्नो भ्रान्तमानसः' इति वैजयन्ती । वर्णः
चै
विख्यातः । अवादिषम् । उक्तवानित्यर्थः । अथेति । असौ तापसः । तं महर्षिम् ।
:।
भूषणा ।
तदन्वेषणाय दिक्षु प्रतस्थे । राजवाहनोऽपि मित्राण्यनुपलभ्य स्वेच्छया महीं विच
मरः । उपलभ्य ज्ञावा । बुभुत्सुर्बोद्धुमिच्छुः । न्यशामयमपश्यम् । 'शमोऽदर्शने'
प्रसङ्गप्रोषितस्य कारणेन गतस्य । 'प्रसङ्गः कारणं हेतुः' इति वैजयन्ती । अवतंस
लघुदीपिका ।
जयः । संलपतोऽन्योन्यं भाषमाणस्य । 'संलापो भाषणं मिथः' । उपलभ्य ज्ञात्वा ।
प्रोषितस्य कारणेन गतस्य । 'प्रसङ्गः कारणं हेतुः' इति वैजयन्ती । वतंसस्थानीया
पाठा०-
[^१]G. 'आशशंसे'.