2023-05-30 17:46:02 by Lakshmainarayana achar
This page has been fully proofread once and needs a second look.
विहस्यापृच्छत् । [^१]पुष्पोद्भवश्च निजकार्यकरणं तर्कयन्ने
भवानस्माकं प्रियवयस्यो जातः । सुहृदामकथ्यं च किमस्ति ?
केलीवनेsस्मिन्वसन्त
नन्दनस्यास्य चाकस्मिकदर्शनेऽन्योन्यानुरागातिरेकः समजायत ।
सततसंभोगसिद्ध्युपायाभावेनासावीदृशीमवस्थामनुभवति' इति ।
विद्येश्वरो लज्जाभिरामं राजकुमारमुखमभिवीक्ष्य विरचितमन्द-
हासो व्याजहार — 'देव, भवदनुचरे मयि तिष्ठति तव कार्यम-
साध्यं किमस्ति ? अहमिन्द्रजालविद्यया मालवेन्द्रं मोहयन्पौरजन-
समक्षमेव तत्तनयापरिणयं रचयित्वा कन्यान्तःपुरप्रवेशं कारयि-
घ्
ष्यामीति वृत्तान्त एष राजकन्यकायै सखीमुखेन पूर्वमेव
कथयितव्यः' इति । संतुष्टमना महीपतिरनिमित्तं मित्रं प्रकटीकृत-
कृत्रिमक्रियापाटवं विप्रलम्भकृत्रिमप्रेमसहजसौहा
श्वरं सबहुमानं विससर्ज ।
अथ राजवाहनो विद्येश्वरस्य क्रियापाटवेन फलितमिव मनो-
रथं मन्यमानः पुष्पोद्भवेन सह स्वमन्दिरमुपेत्य सादरं बालच-
न्द्रिकामुखेन निजवल्लभायै महीसुरक्रियमाणं संगमोपायं वेद-
यित्वा कौतुकाकृष्टहृदयः 'कथमिमां क्षपां क्षपयामि' इत्यतिष्ठत् ।
ऐन्द्रजालिकविद्या गारुडम् । कोविदो ज्ञाता । शशंस कथयामास । लीलायाः
याभिरामं सुन्दरम् । विरचितः कृतः अनिमित्तं निष्कारणम् । प्रकटीकृतं दर्शितं
च वेत्तीति तथा । सबहुमानम् । बहुमानपुरः सरमित्यर्थः ॥
अथेति । विद्येश्वरस्यैतन्नामकस्यैन्द्रजालिकस्य क्रियतेऽसौ क्रियमाणः । क्षपां
२
६
- पाठा०-
[^१]G. 'पुष्पोद्भव
[^२]G. 'एवम्'.