2023-05-29 16:50:16 by Lakshmainarayana achar
This page has been fully proofread once and needs a second look.
दशकुमारचरितम् । [ पूर्वपीठिकायां
णिक्पुत्रेण विरचितसौहृदोऽहममुनैव साकमुज्जयिनीमुपाविशम् ।
मत्पितरावपि तां पुरीमभिगमय्य सकलगुणनिलयेन बन्धुपालनाम्ना
चन्द्रपालजनकेन नीयमानो मालवनाथदर्शनं विधाय तदनुमत्या
गूढवसतिमकरवम् । ततः काननभूमिषु भवन्तमन्वेष्टुमुद्युक्तं मां
परममित्रं बन्धुपालो निशम्यावदत् - 'सकलं धरणितलमपार-
मन्वेष्टुमक्षमो भवान्मनोग्लानिं विहाय तूष्णीं तिष्ठतु । भवन्नाय -
कालोकनकारणं शुभशकुनं निरीक्ष्य कथयिष्यामि' इति । तल्ल-
पितामृताश्वासितहृ
मुखीं नवयौवनावलीढावयवां नयनचन्द्रिकां बालचन्द्रिकां नाम
तरुणीरत्नं वणिङ्मन्दिरलक्ष्मीं मूर्तामिवावलोक्य तदीयलावण्याव-
धूतधीरभावो लतान्तबाणबाणलक्ष्यतामयासिषम् । चकितबाल-
कुरङ्गलोचना सापि कुसुमसायकसायकायमानेन कटाक्षवीक्षणेन
मामसकृन्निरीक्ष्य मन्दमारुतान्दोलिता लतेवाकम्पत । मनसाभि-
मुखैः समाकुञ्चितै रागलज्जान्तरालवर्तिभिः
-
a
'जानपदकुण्डगोण-' (४११४२ ) इति
सौहृदं मैत्री । साकं सह । 'साकं सत्रा समं सह' इत्यमरः । निलयो गृहं वासस्था
बालशब्देनातिकातरत्वमतिलोलत्वं च नयनयोर्दर्शितम् । कुसुमानि सायका यस्य
अ
पाठा० -
[^१]G. 'साङ्गभङ्गिभिः', 'अपाङ्गवर्तिभिः'.