2023-05-24 07:33:55 by Lakshmainarayana achar
This page has been fully proofread once and needs a second look.
[ पूर्वपीठिकायां
क्य कुतूहलाकुलस्तामपृच्छत् – 'भामिनि, रुचिरमूर्तिः सराजगु-
णसंपूर्तिरसावर्भको भवदन्वयसंभवो न भवति । कस्य नयनान-
म्
न्दनः, निमित्तेन केन भव
त्वया' इति । प्रणतया तया शबर्या सलीलमलापि – 'राजन्,
आत्मपल्लीसमीपे पदव्यां वर्तमानस्य श
सर्वस्वमपहरति शबरसैन्ये मद्दयितेनापहृत्य कुमार एष म
व्यवर्धत' । तद
कुमारमेव निश्चित्य सामदानाभ्यां तामनुनीयापहारवर्मेत्याख्याय
देव्यै 'वर्धय' इति समर्पितवान् ।
१८
कदाचिद्वामदेवशिष्यः सोमदेवशर्मा नाम कंचिदेकं बालकं
राज्ञः पुरो निक्षिप्याभाषत - 'देव, रामतीर्थे स्नात्वा प्रत्यागच्छता
मया काननावनौ वनितया कयापि धार्यमाणमेनमुज्ज्वलाकारं
कुमारं विलोक्य सादरमभाणि 'स्थविरे, का त्वम् ? एतस्मिन्न-
टवीमध्ये बालकमुद्वहन्ती किमर्थमायासेन भ्रमसि ?" इति ।
वृद्धयाप्यभाषि– 'मुनिवर, कालयवननाम्नि द्वीपे कालगुप्तो नाम
शबरालयः । एवमेव कोशः । अबलया स्त्रिया । उपललितं प्रेमवि
रुचिरा सुन्दरा मूर्ती रूपं यस्येति तथा । राज्ञो ये गुणास्तेषां संपूर्तिस्तत्सहितः ।
'लप व्यक्तायां वाचि' कर्मणि लु
कार्
कदाचिदिति । रामतीर्थ एतन्नान्