2023-08-26 15:55:24 by Lakshmainarayana achar
This page has been fully proofread once and needs a second look.
२७३
मुखे च हन्तव्यंः । ' स एवायमसिप्रहारः पापीयसस्तव भवतु
यद्यस्मि पतिव्रता' । पुनरनेनागदेन संगमितेऽम्भसि तां मालां
मज्जयित्वा स्वदुहित्रे
सत्याम्, सतीत्येवैनां प्रकृतयोऽनुवर्तिष्यन्ते । पुनः प्रचण्डवर्मणे
संदेश्यम् – 'अनायकमिदं राज्यम् । अनेनैव सह बालिके
स्वीकर्तव्या' इति । तावदावां कापालिकवेषच्छन्नौ देव्यैव दीय-
मानभिक्षौ पुरो बहिरुपश्मशानं वत्स्यावः । पुनरार्यप्रायान्पौर-
वृद्धानाप्तांश्च मन्त्रिवृद्धानेकान्ते ब्रवीतु देवी – 'स्वप्नेऽद्य मे देव्या
विन्ध्यवासिन्या कृतः प्रसादः । अद्य चतुर्थेऽहनि प्रचण्डवर्मा
मरिष्यति । पञ्चमेऽहनि रेवातटवर्तिनि मद्भवने परीक्ष्य वैजन्यम्,
जनेषु निर्गतेषु कपाटमुद्धाट्य त्वत्सुतेन सह कोऽपि द्विजकुमारो
निर्यास्यति । स राज्यमिदमनुपाल्य बालं ते प्रतिष्ठापयिष्यति ।
स खलु बालो मया व्याघ्रीरूपया तिरस्कृत्य स्थापितः । सा चेयं
वत्सा मञ्जुवादिनी तस्य द्विजातिदारकस्य दारत्वेनैव कल्पिता'
इति । 'तदेतदतिरहस्यं युष्मास्
इति । स सांप्रतमतिप्रीतः प्रयातोऽर्थ
।
पदचन्द्रिका ।
वत्सना
मह्यम् । मरिष्यतीति '
भूषणा ।
समूहो जनता । विगता जनता यस्मात्तस्य भावम् । युष्मासु त्वयि महिष्यां च ।
लघुदीपिका ।
चापि स्त्रियः समाः' । संनीय संमिश्
पाठा०
-
[^१]G. 'संमील्य'.
[^२]G. 'तोयम्'.