2023-07-13 13:41:17 by Lakshmainarayana achar
This page has been fully proofread once and needs a second look.
दशकुमारचरितम् ।
[ पञ्चमः
ऽपि संहता इवावयवाः, प्रस्निग्धतमापि पाण्डुतानुविद्धेव देह-
च्छवि:, स्मरपीडानभिज्ञतया नातिविशदरागो मुखे, विद्रुमद्युति-
रघ
रधरमणिः, अनत्यापूर्णमारक्तमूलं चम्पककु
कपोलतलम्, अनङ्गबाणपातमुक्ताशङ्कं च विश्रब्धमधुरं सुप्यते,
न चैतद्वक्षःस्थलं निर्दयविमर्दविस्तारित
चानतिक्रान्तशिष्टमर्यादचेतसो ममास्यामासक्तिः । आसक्त्यनुरूपं
पुनराश्लिष्टा यदि, स्पष्टमार्तरवेणैव सह निद्रां मोक्ष्यति । अथाहं
न शक्ष्यामि चानुपश्लिष्य शयितुम् । अतो यद्भावि तद्भवतु ।
भाग्यमत्र परीक्षिष्ये' इति स्पृष्टास्पृष्टमेव किमप्याविद्धराग-
साध्वसं लक्षसुप्तः स्थितोऽस्मि । सापि किमप्युत्कम्पिना रोमोद्भेद-
वता वामपार्श्
पदचन्द्रिका ।
संहता इव मिलिता इव । पाण्डुतायामनुविद्धेव स्यूतेव । विद्रुमं प्रवालं तद्द्युति
शक्ष्यामि न समर्थोऽस्मि । अनुप
भूषणा ।
ससी वस्त्रयुग्मम् । परीभोगः । 'उपसर्गस्य घञि-' (६।३।१२२ ) इति दीर्घः ।
मे मनः । सतां हि संदेहपदेषु वस्तुषु प्रमाणमन्तःकरणप्रवृत्तयः ॥" इति ।
द्भेदवता मदङ्गसङ्गादिति भावः । विजृम्भिका जृम्भणम् । 'जृम्भिका गात्रभङ्गः
लघुदीपिका ।
जयः । 'जृम्भिका गात्रभङ्गः स्यात्' इत्यजयः । 'मन्थरौ नम्रसुन्दरौ' ।
Nie