2023-06-13 07:12:49 by Lakshmainarayana achar
This page has been fully proofread once and needs a second look.
ल्लोभमञ्जरीति लोकोपक्रोशपात्रमासीत्, साद्य मुसलोलूखलान्यपि
निरपेक्षं त्यजति । तन्मन्ये म
कल्पस्तादृशः । वणिग्भ्यो वारमुख्याभ्यश्च दुग्धे नान्येभ्य इति हि
तद्गता प्रतीतिः । अतोऽमुष्यामस्ति मे शङ्का' इति । सा सद्य ए
राज्ञा सह जनन्या समाहूयत । व्यथितवर्णेनेव मयोप
कथितम् – 'नूनमार्ये, सर्वस्वत्यागादतिप्रकाशादाशङ्कनीयचर्मरत्न-
लाभा तदनुयोगायाङ्गराजेन समाहूयसे । भूयोभूयश्च निर्बद्धया
त्वया नियतमस्मि तदागतित्वेनाहमपदेश्यः । ततश्च मे भावी
चित्रवधः । मृते च मयि न जीविष्यत्येव ते भगिनी । त्वं च
निःस्वीभूता । चर्मरत्नं च
त्समन्ततोऽनर्थानु[^२]बन्
त
-
पदचन्द्रिका ।
पात्रम् । लोकनिन्दापात्रमित्यर्थः । तस्य म
नूनमिति । अतिप्रकाशादतिप्रसिद्धेः । चर्मरत्नलाभे । विषयसप्तमीयम् । तदनुयो
'मूर्खवैधेयबालिशाः' इत्यमरः । नि
भूषणा ।
इत्यमरः । निर्बद्धया संकटं प्राप्तयेति फलितोऽर्थः । 'द्विस्त्रिश्चतुर् – ' ( ८।३।४३ )
लघुदीपिका ।
न्तमुद्धानमधिश्रयणी चुल्लिरन्तिका' । निह्नुत्य गोपयित्वा । 'निह्नवः स्यादप
2
पाठा०-
[^१]G. 'लाभहेतुस्तस्याः'.
[^२]G. 'बन्धि
[^३]G. 'द्विस्त्रि